خاطره ای از شهید قربانعلی عسگری؛
قربانعلی در یکی از قبرهای آماده شده برای شهدا،بدون هیچ ترس و هراسی می خوابد و یکی از همراهان نیز بلافاصله با استفاده از دوربین عکاسی موجود، از این صحنه جالب و کم نظیر عکس می گیرد.
آرزوی شهادت


نوید شاهد فارس: شهید قربانعلی عسگری در دوم خرداد ماه 1352 در مرودشت دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی گذراند. با آغاز جنگ تحمیلی با عشقی که به جبهه داشت درس را رها کرد و به جبهه رفت و سرانجام در نوزدهم فروردین 1366 در کربلای 8 در شلمچه به آرزوی خود یعنی شهادت نائل آمد. روحش شاد.


( آرزوی شهادت )

روز سی ام دی ماه 1365بود و چند روزی از عملیات غرور آفرین کربلای پنج می گذشت. در این عملیات تعدادی از بسیجیان سلحشور شهرستان مرودشت هم در کنار دیگر رزمندگان سپاه اسلام حضور داشتند که چند نفر از آنان به فیض عظمای شهادت نائل آمده بودند.
قرار بود یکی دو روز دیگر این پرستوهای عاشق را در شهر تشییع کنند و هر کدام را در زادگاهشان به خاک بسپارند.
برادر شهیدم قربانعلی عسکری که بعد از شهید والامقام کوچعلی عسکری دومین شهید خانواده بود به تازگی از جبهه ، برای دیدار با خانواده به منزل بازگشته بود.
او از این که از قافله شهدا عقب مانده بود و خلوص نیت شهدا را در خود احساس نمی کرد،غبطه می خورد و همواره آرزوی شهادت داشت.
آن روزها قربانعلی حال و هوای عجیبی داشت.مدام از جبهه و رشادت رزمندگان اسلام می گفت و نحوه ی شهادت سبکباران سفر کرده را مرور می کرد.


او که علاوه بر فعالیت های مذهبی و حضور مستمر در مساجد و نمازهای جماعت ، با بنیاد شهید نیز به عنوان همکار افتخاری در زمینه های خبر رسانی و مراسم تشییع همکاری می کرد،در روز سی ام دی 1365 به همراه تعدادی از اعضای گروه مقاومت شهید مطهری مسجد جامع برای دیدن وضعیت قبرهای آماده شده به گلزار شهدای شهر می روند.
در همین حال،قربانعلی در یکی از قبرهای آماده شده برای شهدا،بدون هیچ ترس و هراسی می خوابد و یکی از همراهان نیز بلافاصله با استفاده از دوربین عکاسی موجود، از این صحنه جالب و کم نظیر عکس می گیرد. بعد از چاپ عکس نیز شهید عزیز در پشت آن با دستخط خویش مطلبی را یادداشت میکند و این گونه آرزوی شیرین خود را شرح می دهد.

آرزوی شهادت


(متن یادداشت شده پشت عکس:قربانعلی عسکری که در تاریخ 30/10/1365 در قبر یکی از شهداء آرزوی شهادت می طلبد.بهار آمد همه شاد به غیر از من که غمناکم/من روزی شوم خرم که لاله روید از خاکم)

آری او با آرزوی شهادت برای بار دوم به رزمندگان اسلام می پیوندد و پس از رشادت ها و ایثارگری های بی شمار،در تاریخ هجدهم فروردین 1366 در عملیات کربلای هشت و در منطقه ی عملیاتی شلمچه به درجه ی رفیع شهادت نائل می آید.
نکته ی جالب و حیرت انگیز درباره ی این خاطره این است که اگر عکس قربانعلی عسکری را که قبل از شهادت ، در قبر خوابیده و آرزوی شهادت کرده است،با عکسی که بعد از شهادت ایشان توسط معراج شهدا در جبهه گرفته شده مقایسه شود،به وضوح ملاحظه می شود که بین صحنه ی خوابیدن در قبر، قبل از شهادت و صحنه ی خوابیدن شهید بزرگوار پس از شهادت شباهت عجیبی وجود دارد.
و اگر باز هم با دقت بیشتری توجه کنیم متوجه خواهیم شد که نحوه ی خوابیدن در قبر و قرار گرفتن دست راست روی دست چپ و همچنین حالت چهره و پاها با هم یکسان است.و این در صورتی است که ستاد معراج شهدا در جبهه،هیچ اطلاعی از موضوع" آرزوی شهادت" نداشته اند و کراماتی در کار بوده است.
شهید قربانعلی عسکری ثابت کرد که از خواستن تا رسیدن راهی نیست.او به حق ره صد ساله را یک شبه پیمود و با روحی سرشار از عشق به شهادت،به معبود ازلی و ابدی خویش پیوست.

منبع: کتاب دامنه های آبی بهشت


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده