مروری بر زندگی شهید صلح جو؛
علاقه وافري به دعا داشت مخصوصا دعاي کميل و ندبه و دعا را نردبان و معراج قرب به سوي خدا می دانست . او شبهاي جمعه با وجودي که هيچ گونه وسيله نقليه نداشت به روستاي احمد آباد مي رفت و دعای کمیل می خواند...

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد يحيی صلح جو در 30 شهریور ماه 1346 در روستاي دريس کازرون در خانواده اي مذهبي مستضعف ديده به جهان گشود. از 6 سالگي به مدرسه رفت و شروع به درس خواندن کرد. در جريان انقلاب که خشم توفنده ملت به رهبري امام عليه رژيم به اوج خود رسيد بود او نیز همراه توده ي ميليوني مردم پيوسته در تظاهرات شرکت مي کرد.

دعا را نردبان قرب به سوی خدا می دانست

کمک به فقرا
یحیی نسبت به مسائلي که در اطرافش مي گذشت بي تفاوت نبود. او آن قدر در افکار خويش غرق بود که به ماديات و ظواهر اين دنيا توجهي نداشت شيفته و فرمان بردار مطلق امام بزرگ و آشناي دردمندان بود .
 در انجمن اسلامي دريس عضويت داشت و عضو فعال بود. در تشکيل کلاسهاي قرآن با همکاري ساير برادران انجمن اسلامي در روستاي دريس و روستاهاي مجاور بر پائي مجلس دعا کوشش چشمگيري داشت. او با دوستانش که بعدها به شهادت رسیدند (شهيد فرج الله منصور زاده ، شهید مفقود محمد جوکار) هر روز ارزاقی را در بین فقرا توزیع می کردند و در ستاد بسيج اقتصادي کازرون فعالیت داشتند.

شهيد پيرو مى خواهد
وی در وصیت نامه خود می نویسد:
و بعد اين را هم بدانيد كه شهيد عزادارى نمى خواهد، شهيد پيرو مى خواهد و بعد از من وصيت به تو اى برادر كه تو بعد از من بايد اسلحه من را از زمين بردارى و تا پيروزى .نهايى راهم را ادامه دهى.

دعا را نردبان قرب به سوی خدا می دانست
 علاقه وافري به دعا داشت مخصوصا دعاي کميل و ندبه و دعا را نردبان و معراج قرب به سوي خدا قرار داده بود به طوري که شبهاي جمعه با وجودي که هيچ گونه وسيله نقليه نداشت به روستاي احمد آباد مي رفت  و دعاي کميل را در آنجا تشکيل مي داد . یحیی کلاس اول تجربي بود که تا ندای تشییع شهید می آمد کلاس را تعطيل مي کرد در تشييع شرکت مي کرد.

دعا را نردبان قرب به سوی خدا می دانست

عشق به امام
همچنانکه از محتواي وصيت نامه اش است علاقه عجيبي به امام خميني اين پير عشق و اين تجسم عيني اسلام داشت پدرش علاقه شديدي به او داشت و او نيز همکار و همدرد و مونس پدر بود و هميشه در فکر رفتن به جبهه بود و آني از یاد آن غافل نمی شد. تا اينکه یکم ماه مبارک رمضان در بسيج کازورن جهت اعزام به جبهه نام نویسی کرد. دوره آموزشی را با وجود گرماي طاقت فرسا و تعليمات نظامي با زبان روزه گذراند.  بعد از اتمام دوره آموزشی سفر خويش را به سوي شهادتش و به سوي کعبه آمالش آغاز کرد وی سرانجام در 5 شهریور ماه 1361 در جبهه کوشک به شهادت رسید.


انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده