از کرم و بخشش تو امیدوار می شوم / وصيتنامه شهید حسين اسدی
دوشنبه, ۲۰ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۴۹
من هر وقت به خود مراجعه می کنم و به گناهانم نظر مي اندازم احساس ياس شديدی در خود مي کنم . اما هر وقت به کرم و بخشش و رحم خدا نظر مي اندازم نه تنها در خود احساس ياس نمي کنم بلکه اميدوار هم مي شوم...
( متن وصیت نامه )
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.
بنام خدا
خدايي که رب العالمين است . آن خدايي که رحمان و رحيم است . و بنام خدايی که وهاب و ستار و کريم و قهار و جبار و عليم است . بنام رب ، آن ربي که قلبهای مومنان به او و به آيات او ، و مومنان به رسولات او که حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليها آخرين آن رسولان است و مومنان به واليت اميرالمومنين و ائمه المعصومين در فراق او مي تپد و به ياري حضرت حجت امام زمان عجل الله و با ياد خميني کبير اين ابرمرد و بت شکن قرن و رهبر مستضعفان سراسر گيتی و مرجع شيعيان ، وصيت نامه خود را شروع مي کنم.
من با احساس مسئوليتي که در قبال دفاع از اسلام و کتاب نازل شده بر خاتم الانبياء حضرت محمد صلي الله عليها يعني قرآن نمودم با اختيار و انتخاب خود ، داوطلبانه عازم جبهه هاي ايمان عليه کفر و نور عليه ظلمت شدم .تا اينکه شايد توانسته باشم خدمت کوچکي در راه حراست و حفاظت از قرآن کرده باشم .
تنها آرزوي من پيروزي اسلام و مسلمين مي باشد . من هر وقت به خود مراجعه می کنم و به گناهانم نظر مي اندازم احساس ياس شديدی در خود مي کنم . اما هر وقت به کرم و بخشش و رحم خدا نظر مي اندازم نه تنها در خود احساس ياس نمي کنم بلکه اميدوار هم مي شوم و از اينکه در خود احساس ياس کرده ام پشيمان مي شوم .
خدايا تو خود مي داني که من از گناهکارترين بندگانم و اما من می دانم که تو بسيار بخشنده هستي .
خدايا هر چه را که تو بخواهي حتما آن خواست تو در همان لحظه برآورده مي شود . پس از خداي مهربان من را عفو کن و من را در زمره ی بندگان واقعی خودت قرار بده .
خدايا من لياقت حتی بندگی تو را در خود نمي بينم تا چه رسد به لياقت شهادت را .
خدايا با اين وجود که من لياقت شهادت را در خود نمي بينم ولی اين سعادت يعنی شهادت را نصيب من کن .
خدايا وقتی مولای متقيان حضرت علی عليه السلام با آن سوز و خلوص دعای کميل را به آن صورت مي خواند من در درگاه تو چه دارم که بگويم ؟ ! جز اين را دارم که بگويم من رو سياهترين بندگانم
خدايا به آن لطف و کرمی که داری مرا رو سفيد در درگاه خويش قرار ده .
با اين احوال اگر خدای خواست که من شهيد بشوم شما اگر چه جسم خاکي من را در بين خودتان مشاهده نخواهيد کرد ولي اين را بدانيد و برايتان ملموس باشد که مکتب من اسلام در بين شما است و به هر مقدار که از بندگان خداشهيد شوند وظيفه شما که همانا حامي اسلام بودن و در خط قرآن بودن است سنگين تر مي شود .
من همانند ساير شهدا وصيتم به شما مردم انقلابي و مسلمان اين است که شعار خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار از يادتان نرود
و اما شما اي پدر و مادرم و برادرانم و خواهرانم : اگر من شهيد شدم صبر را پيشه خود کنيد چرا که خدا صابران را دوست دارد و نماز به پاي داريد و روزه بگيريد و از فرامين امام خميني اطاعت کنيد و به تمام معنا خط امام که همان خط اسلام است را بشناسيد و در خط امام باشيد .
در پايان از تمام دوستان و قوم و خويشان و تمام آشنايان و از تمام کساني که به نحوي آنها را آرزده ام و از من بدي ديده اند تقاضامندم که مرا ببخشند و برايم فاتحه بخوانند .به خصوص از پدر و مادرم که بدون شک بارها اسباب زحمت آنها را فراهم آوردم و نتوانستم ذره اي از آن حقي که پدر و مادرم برگردن من داشتند ادا کنم .
اميد دارم که مرا ببخشند
والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته
والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی ، مرکز اسناد ایثارگران فارس
منبع: پرونده فرهنگی ، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
