امروز فرزند فاطمه در برابر سپاهيان كفر بى ياور است / وصیت نامه شهيد محمدتقى ظهيرى
سه‌شنبه, ۲۸ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۱۱
امروز كربلاى انقلابمان خون مى خواهد و من مى روم شايد نينوايى را بيابم و در عاشوراى دوران هديه ناقابلى در راه پيروزى حق بر باطل و اسلام بر كفر در پيشگاه مولايم (عج ) تقديم نمايم ...
نوید شاهد فارس: شهيد محمد تقي ظهيري در سوم اسفند ماه 1342 در اقلید پا به عرصه وجود گذاشت. دوران ابتدائي را با موفقيت به پايان رساند و وارد مدرسه راهنمايي شهيد ظهيري (ناصرخسرو سابق) شد .
با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه اعزام شد و سرانجام در سن 20 سالگي در بیست و نهم شهریور 1362 در غرب کشور در حمله والفجر به درجه شهادت نائل آمد روحش شاد.
( متن وصیت نامه )
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ (169)
مپنداريد آنانكه در راه خدا كشته می شوند مردگانند بلكه زنده اند و نزد خدا روزى مى خورند.
با سلام بر فرزند زهرا و نايب بر حقش امام خمينى و درود برشهيدان راه حق و عدالت چند كلمه اى را به عنوان وصيت نامه در اين صحفه می نويسم:
اول چند كلمه اى به امت شهيد پرور حزب الهى:
عاجزانه از شما امت هميشه در صحنه مى خواهم كه قدر اين نايب مهدى را بدانيد كه اطاعت از او واجب شرعى است و سرپيچى از دستورات او ضربه به انقلاب است و اميدوارم اين انقلاب زمينه ساز انقلاب مهدى (عج ) باشد.
رهبر عزيزم را تنها نگذاريد . هميشه از او تبعيت كنيد. من كه موفق به ديدار امام عزيزم نشدم اميدوارم كه پدرم يا همرزمانم از طرف من بدست بوس ايشان بروند.
از مردم و دانش آموزان عزيز بخصوص برادران انجمن اسلامى مى خواهم كه به خانواده شهدا حتما سر بزنند و آنها را دلدارى بدهند و ادامه دهنده راه آنان باشند.
اى مردم امروز حسين زمان تنهاست امروز فرزند فاطمه در برابر سپاهيان كفر و ابرقدرتهاى پست ، بى ياور است. امروز كربلاى انقلابمان خون مى خواهد و من مى روم شايد نينوايى را بيابم و در عاشوراى دوران هديه ناقابلى در راه پيروزى حق بر باطل و اسلام بر كفر در پيشگاه مولايم (عج ) تقديم نمايم و به پروانگان جاويد شمع ولايت بپيوندم .
اين قطره خون بى ارزش براى بارورى انقلاب اسلامى جهانيمان مورد پذيرش آقا حضرت ولى عصر (عج ) و نايب و امام خمينى قرار گيرد.
و چند كلمه با شما منافقين فريب خورده:
شما اى منافقين كه پس از پيروزى انقلاب فقط اسم و شهرت و نام سازمان را به عنوان كيش شخصيت به يدك مى كشيد. از شما مى پرسم آيا براى رضاى خدا يك شب براى اين خلق خدا پاسدارى داده ايد. به عنوان يك برادر دلم براى شما مى سوزد، براى يك مشت جوان پاك و صادق كه رهبران آنها را منحرف مى كنند. اى برادر وخواهرمسلمان چقدر مي‌خواهى كه آناليزه و سيستماتيك باشى تا كى واگن قطار مى خواهى باشى. بخود آى كه خود انسانى مستقل و با اراده هستى .
و شما اى خواهران و برادران كه فريب اينها را خورده ايد فقط چند دقيقه اى با خود فكر كنيد خط منافقين را در يك طرف و خط حزب الله را در طرف ديگر و با وجدان خود بسنجيد و فكر كنيد تا بفهميد كه خط حزب الله، خط خداى يكتاست و خط امام، خط پيامبران و خط مردم خط امام و خداست و من نيز به همه كسانم و به هموطنانم و به همه دوستانم اين سفارش را دارم كه مبادا امام را تنها بگذاريد چون تنها گذاشتن امام برخلاف رضاى خداست و تنها گذاشتن امام يعنى به بند كشيدن مستضعفين ايران بلكه مستضعفان جهان.
و اى دوستان و برادران اسلحه ام را زمين نگذاريد و راهم را ادامه دهيد كه اطمينان دارم ادامه خواهيد داد.
پدر و مادر عزيزم از اينكه حس مى كردم در مكانى راحت قرار بگيرم و در سنگر نباشم غمگين بودم من نمى توانستم بخود بقبولانم كه برادران خودم در مرزها شهيد شوند و من هر روز شاهد اين باشم كه فلان برادرم كشته يا فلان برادرم زخمى شود.
پدر و مادر داغدارم چگونه مى توانستم مشاهده كنم كه هر روز عده اى از بهترين جوانان ما كشته مي‌شوند و من به كارهاى روزمره مشغول باشم ميدانم كه از دست دادن من شايد سنگين باشد ولى غم از دست دادن حسين (ع ) بر فاطمه زهرا سنگين نبود؟ مگر آنها نبودند كه كشته شدند تا دين اسلام پابرجا باشد؟
من هم به نوبه خود از آقا و سرورم حسين (ع ) درس مبارزه و جهاد و درس شهادت را ياد گرفتم من آخرتم كه زندگى مادى نكبت بار است و نبايد منتظر باشم كه مرگ مرا فرا گيرد بلكه ما بايد سراغ مرگ برويم مگر انسان يك دفعه بيشتر مى ميرد پس چه بهتر كه آن يك دفعه هم در راه خدا باشد.
اكنون كه اين وصيت نامه مرا باز كرده ايد و مى خوانيد مى دانم چشمانتان اشك بار شده چون ذاتا در نهاد هر خانواده اى موجود است كه وقتى فردى از خانواده اى شهيد يا به مرگ عادى و طبيعى از دنیا برود در لحظه اول غمگين مى شوند و پس با صبر خداوندى استقامت مى كنند .
پدر و مادرعزيزم در زندگى رنج فراوانى به شما داده ام ولى اميدوارم كه جانم را در راه امام فدا كنم كه راه امام همان راه خداست اميدوارم هيچ وقت به من ناكام نگوئيد. چون من در نهايت كام را گرفتم كه بهترين نعمتها است.
پدر و مادر عزيزم براى من گريه نكنيد زيرا بردبارى و صبر شما بيشتر باعث شكست دشمن می شود. برادرانم را به دين اسلام تشويق كنيد و بگوئيد كه راهم را دنبال كنند .
و شما اى خواهران عزيزم حجاب و عفت و پاكدامنى را سرلوحه زندگى خودتان قرار دهيد و هميشه فاطمه وار و زينب گونه زندگى و مبارزه كنيد و در آخر اگر خواستيد مجلس عزادارى بگيريد آن را تجملى نكنيد و پول آن را به مناطق جنگى اختصاص بدهيد.
و از والدينم مى خواهم شاد باشند زيرا روز عزاى كفار است و جشن مسلمين و در شب هفته من همچون پسر عمه عزيزم شهيد مجيد جليلى به مردم شيرينى بدهيد و از مسئولين بسيج و سپاه مى خواهم كه نيروهاى جوان و نسل آينده و بخصوص گروههاى مقاومت و انجمنهاى اسلامى را تقويت كنيد. والسلام
انتهای متن/
منبع:پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
