مروری در زندگی نامه شهيد «گودرز رحيمی»
شنبه, ۲۴ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۵۵
زماني که جنگ شروع شد. گودرز 15 ساله بود. او دوست داشت به جبهه برود ولی خانواده با رفتنش پدرم روزهايی که رزمندگان عازم جبهه بودند جلو درب مدرسه مي ايستاد که مبادا گودرز به همراه اعزاميان به جبهه برود.
نوید شاهد فارس : شهيد گودرز رحيمی
در دهم شهریور ماه 1343 در روستای ششده فسا دیده به جهان گشود. تحصیلات
خود را از 7 سالگی آغاز کرد. گودرز کسب علم و دانش را اصل و اساس توانائي و
آگاهي خود قرار داد و تحصيلاتش را تا کلاس دوم دبيرستان به پايان رساند.
او در راهپيمائي هاي با شکوه مردمي شرکت مي کرد و فرياد خروش سر مي
داد. نماز را بزرگ و عظيم مي شمرد و آن ها را جزو مهم ترين اصول اعتقادي
خود به شمار مي آورد . گودرز علاقه زيادي به خواندن دعاي کميل داشت. در
مراسم عزاداري امام حسين ( ع ) برادر کوچک تر را به شانه هاي خود مي نشاند و
به مجلس می رفت و در صف عزاداران امام حسين ( ع ) سینه می زد. گودرز
ارادت خاصی به حضرت ابوالفضل (ع) داشت هر کاري که مي خواست شروع کند با
ياد و نام او شروع مي کرد ايام فراغت با بزرگ ترها با دوچرخه به زمين هاي
کشاورزي مي رفت و به آن ها در کار کشاورزي کمک مي کرد پولش امرار معاش
خانواده بود و موقع رفتن به مدرسه هيچ پولي از پدر و مادر دريافت نمي کرد
صبح ها قدري نان بر مي داشت و به مدرسه مي رفت و تا ظهر با آن سر مي کرد
گودرز اهل کمک کردن به پيرزن ها و پيرمردها بود و ياد و نام عزيزش حلاوت
بخش جان ها و زبان ها مي شود .
برادر شهيد می گوید:
«زماني که جنگ شروع شد. گودرز 15 ساله بود. او دوست داشت به جبهه برود ولی خانواده با رفتنش مخالفت می کردند.
روزهای
دوشنیه افراد داوطلب به جبهه اعزام می شدند و پدرم روزهاي دوشنبه جلو درب
مدرسه مي ايستاد که مبادا گودرز به همراه اعزاميان به جبهه برود. او حتي با
مدير مدرسه هم در اين باره صحبت کرده بود و به او گفته بود که مادرش طاقت
دوري او را ندارد . اما گودرز به عنوان داوطلب رزمي خود را معرفي کرد و به
شهر زبيده اعزام شده بود . بعد از 2 ماه برادر بزرگ ترمان به علت ناراحتي
ها و دلواپسي هاي مادر به مقر اعزام رفت و او را برگرداند. ولي در جاده
اهواز ماشين برادر خراب مي شود و زماني که او مشغول تعمير ماشين مي شود
گودرز از اين فرصت استفاده مي کند و بر ماشين هاي گذرا در جاده سوار شده و
باز هم به مقر خود باز مي گردد .
او به مدت
سه ماه در آن جا بود و وقتي که به مرخصي آمد روحيه اي کاملاً متفاوت با
قبل پيدا کرده بود او مي گفت من براي اولين بار در هنگام خواندن دعاي کميل
گريه کردم و دلم کاملاً گرفته بود ...»
سرانجام شهيد گودرز رحيمي در 25 شهریور ماه 1366 به شهادت رسید. پیکر پاکش در روستای ششده به خاک سپرده شد.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما