مي روم تا اسلام را ياری کنم

دوران کودکي را در کنار پدري مهربان و کشاورز و زحمت کش و دامن مادري پاک و مؤمنه با تربيت اسلامي پرورش يافت . هفت ساله بود که جهت کسب علم و دانش به مدرسه رفت او دوران ابتدايي را در زادگاهش و راهنمايي را در مدرسه اورنگ مرودشت با موفقيت سپري کرد .  دوران دبيرستان را در هنرستان مرودشت سپري کرد و بعد از آن به استخدام پتروشيمي درآمد .
 با شروع جنگ تحميلي به جبهه رفت و در عمليات ظفرمند فتح المبين شرکت کرد و در 13 فروردين ماه 1361 در منطقه عملياتي شوش بر اثر موج انفجار به فيض رفيع شهادت نائل گرديد.

شهيد حسین فتحی در وصیت نامه خود می نویسد:

اول هر چيز با نام تو اي خداي دانا و توانا آغاز مي کنم و با نام تو به جبهه حق عليه باطل مي روم در جبهه جنگ تا با کافران از خدا بي خبر جنگيم مي روم تا لبيک امام شهيدم حسين را بجا بياورم. حسين جان اگر در آن موقع در کربلا نبودم ترا ياري کنم حال آمده ام به ياري فرزند رشيدت خميني بت شکن ابراهيم زمان ، خداوندا تا کي جنايتهاي ابرقدرتها را تحمل کنم ديگر غمي براي من نمانده ، مي روم اسلام را ياري کنم و با دشمنان اسلام نبرد نمايم .

 مي روم در جبهه جنگ تا کافران از خدا بي خبر را به سزاي اعمالشان برسانم مي روم در جبهه جنگ تا به آرزوي خود برسم و آرزوي من شهيد شدن در راه خداست تا از خون من برادران ديگر بخروش بيايند و انقلاب بزرگ روزي به پيروزي برسد .

وصيت نامه من به همسر و مادر و برادر و خواهر و اقوام و خويشان اين است اگر خواست خداوند شد و من به آرزوي خود رسيدم و شهيد شدم اولا گريه و زاري نکنيد چون از گريه شما کافران خوشحال و خندان مي شوند . بعد از شهيد شدنم خندان باشيد که منافقان بدانند با ترور کردن اشخاص مومن با انقلاب و شهيد شدن آنها انقلاب شکست نمي خورد برعکس پيروزتر مي شوند.

 اي مادر و همسر و خواهر و برادر گرامي به ياري امامتان بشتابيد او را يک لحظه تنها مگذاريد و گول اين منافقين از خدا بي خبر را نخوريد تا مي توانيد به ياري اسلام بشتابيد

 لاي لاي اين چمن آلود به رنگ است هنوز ، سر از دست مينداز که جنگ است هنوز .

 28/11



انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس