برادران ديني؛ هر وقت به مقامي رسيديد ظرفيت داشته باشيد و خود را نبازيد

هم اکنون که اين وصيت نامه را مي نويسم در ميدان جنگ در زير آتش جنايتکاران بعثي مي باشم .
واميدوارم که خداوند به من توفيق عنايت فرمايد تا بتوانم براي اسلام خدمت کنم باري دشمنان خدا کساني هستند که هيچ چيز را نمي بينند و آيه شريفه مي فرمايد:وجعلنا من بين ايديهم سداً ومن خلفهم سداً فاغشينا فهم لا يبصرون.
در پيش روي ايشان حجابي و از پشت سرشان حجابي قرار داديم و چشم هاي ايشان را پوشانديم در نتيجه راه صواب را نمي بينند.


هميشه بر روي شخص  مؤمن روي شاد وخرم نگاه کنيد هميشه سنگين وار باشيد خنده بيجا نکنيد اگر خنده خواستيد بکنيد صداي خنده تان بلند نشود حسد مردم را نخوريد ذکر خداوند در دلتان باشد هرجا که مي خواهيد برويد با نام خدا آغاز کنيد تا خداوند بر شما رحم کند هر وقت به مقامي رسيديد مقامتان را بر سر مردم نزنيد هميشه خودتان را کوچکتر از مردم بدانيد هيچ وقت دل مؤمن را نشکن اگر دل مؤمن را بجا آوردي مثل اين که دل خدا را بدست آوردي که اين دنيا براي هيچ کس چه پير و چه جوان نمي ماند و آن چه براي انسان مي ماند عمل انسان است.

 هيچ گاه مسجد را خالي نکنيد که اگر مسجد را خالي کنيد دشمنان اسلام خوشحال مي شوند و نماز را هميشه به جماعت برگزار کنيد و سبک نشماريد که از همه چيز مهمتر است هر بدي و خوبي که مي رسد شکرگزاري کنيد که اين ها همه امتحان الهي است.
 سلام بر مهدي صاحب الزمان(عج)
سلام به خون پاک شهيدان
سلام به کشته هاي راه خدا
سلام به رهبر کبير انقلاب
سلام به دوستداران انقلاب.
بيا مادر سر راهم جوانت آمد از ميدان
مکن گريه زهجرانم    شدم قرباني دينم       شدم فارغ از اين دنيا  مکن گريه تو اي مادر
به اميد زيارت کربلا  والسلام محمد رضا قياسي فر به تاريخ 3/ 8/ 1363

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس