افتخارم شهادت در راه خداست

ابراهیم از همان دوران کودکي چهره اي نوراني داشت . تحصیلات خود را از 7 سالگی آغاز کرد و تا سوم راهنمايي را در ايزدخواست گذراند . سال 1362 با اصرار توانست رضایت مادر را جهت اعزام به جبهه جذب کند. ولی با توجه به کمی سن و کوتاهی قد اجازه اعزام به جبهه را به او ندادند. چندی بعد با ترفندهایی توانست به جبهه برود. او در صف رزمندگانِ اعزامی به جبهه روي تکه سنگي ايستاد تا در کنار همرزمان قدش بلند جلوه دهد تا از رفتن او ممانعت نشود.


یکی از همرزمانش در خاطره ای نقل می کند:
  بهار سال 1364 بود. تيپ ما براي عمليات به مريوان رفت. در نزديکي مرز عراق به يکي از گردان ها ماموريت داده شد که با دشمن مبارزه کند.
 در اين مبارزه تعدادی از رزمندگان شهید شدند و پیکرشان در آن منطقه ماند. روز بعد به تیپ ابراهیم ماموریت داده شد که برود و پیکر شهدا را بياورد . او نیز پذیرفت و حرکت کرد. یک شب در منطقه ماند و با مقاومت زياد در برابر دشمن پیکر شهدا را که هشت نفری بودند آورد . او با این شجاعت زبانزد همه افراد تيپ شده بود.


افتخارم شهادت در راه خداست
ابراهيم طي 3 سال در جبهه هاي جنگ حق عليه باطل و در عمليات های مختلفی حضور داشت. او در وصیت نامه خود می نویسد: مادر و برادران عزيزم تنها خواهشي که دارم اول صبور و شکيبا باشيد و اميدوارم که از مرگ من هيچ ناراحت نباشيد چون که مرگ حق است و من افتخار مي کنم که در اين راه شهيد شدم اگر از من جنازه اي به دست آمد با نداي شهيد من شهيد من تشييع جنازه کنيد.
وی سرانجام در17 مهر ماه 1365در جزيره مجنون هدف خمپاره دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهداي ايزدخواست به خاک سپرده شد.