از خط مقدم تا بازگشت به زندگی: روایت جانباز علی فتحی از جنگ و جبهه

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، علی فتحی، جانباز 35 درصد جنگ تحمیلی، یکی از رزمندگان دلیر ایران است که با شجاعت و ایثار در خط مقدم جبهه‌های غرب و جنوب کشور حضور یافت. او که در عملیات‌های حساس از جمله فاو شرکت داشته و با مجروحیت شیمیایی به وطن بازگشته، روایتگر داستانی است که از عشق به وطن، ایستادگی در برابر دشمن و تحمل رنج‌های پس از جنگ حکایت دارد. این مصاحبه به شرح زندگی او از دوران جوانی تا لحظات حساس نبرد و بازگشت به زندگی عادی می‌پردازد.

علی فتحی، فرزند باقر، متولد سال 1341، یکی از جانبازان جنگ تحمیلی است که در عملیات‌های مختلف از جمله منطقه فاو حضور داشت. او که اکنون با عوارض ناشی از مجروحیت‌های جنگی زندگی می‌کند، از عشق به وطن و تعهد به دفاع از خاک ایران سخن می‌گوید.

 آغاز زندگی و ورود به خدمت سربازی

فتحی با گذراندن دوران سربازی خود در منطقه غرب کشور، به ویژه در مناطق پاوه و نوسود، خاطرات بسیاری از حضور در خط مقدم دارد. او پس از پایان خدمت، بار دیگر به صورت داوطلب به جبهه بازگشت تا در دفاع از میهن نقش‌آفرینی کند.

 انگیزه برای بازگشت به جبهه

علی فتحی که پس از سربازی به زندگی عادی بازگشته بود، با آغاز نوبت‌بندی اعزام به جبهه تصمیم گرفت داوطلبانه بازگردد. او می‌گوید: "نمی‌خواستم خانواده‌ام در زمستان با مشکلات نفت و سوخت مواجه شوند، برای همین تصمیم گرفتم زودتر به جبهه بروم."

 اعزام به جبهه فاو

فتحی با ذکر خاطراتی از اعزام به جبهه فاو، از لحظات تلخ و شیرین وداع با خانواده‌اش می‌گوید. او که دو فرزند خردسال داشت، با عزمی راسخ و پس از خداحافظی، به سوی میدان نبرد شتافت.

 تجربه‌های نخستین در خط مقدم

جانباز فتحی، از روزهای ابتدایی حضور در فاو روایت می‌کند: "شب اول در نزدیکی انرژی اتمی آبادان، در میان آتش دشمن، شب را به سختی گذراندیم و صبح آماده عملیات شدیم."

حمله شیمیایی و مجروحیت

فتحی با تلخی از لحظات شیمیایی شدن خود یاد می‌کند: "در بحبوحه جنگ، ناگهان بمباران شیمیایی شروع شد. بوی خاصی در هوا پیچید و به سرعت همه ماسک‌ها را به چهره زدند." او به دنبال این حمله، به شدت مصدوم شد.

لحظه‌ای در مرز مرگ و زندگی

پس از حمله هوایی عراق، فتحی به داخل آب اروند رود افتاد. او از تلاشی نفس‌گیر برای نجات جان خود سخن می‌گوید: "با تمام توان تلاش کردم تا به ساحل برسم. یکی از هم‌رزمان دستم را گرفت و مرا از مرگ حتمی نجات داد."

 انتقال به بیمارستان

پس از مجروحیت، فتحی به بیمارستان فاطمه زهرا (س) در فاو منتقل شد. او در حالی که به شدت مجروح بود، تحت مراقبت قرار گرفت. پزشکان پس از تشخیص آسیب‌های شیمیایی، او را به بیمارستان شهید بقایی اهواز منتقل کردند.

بازگشت به خانه

پس از درمان‌های اولیه، جانباز فتحی به تهران و سپس به بیمارستان قائم شهر منتقل شد. او از سختی‌های بازگشت به زندگی عادی و مبارزه با مشکلات جسمانی می‌گوید: "مبارزه من پس از جنگ تازه شروع شده بود."

 نقش خانواده در ایستادگی

فتحی از حمایت خانواده‌اش در روزهای سخت پس از مجروحیت یاد می‌کند: "همسرم همیشه کنارم بود و فرزندانم با وجود مشکلات، انگیزه ادامه زندگی را به من دادند.

فتحی با صراحت بیان می‌کند: "جنگ برای من تنها یک وظیفه نبود، بلکه عشق به وطن و دفاع از ارزش‌ها بود. حتی امروز اگر جنگی پیش بیاید، با همان عشق دوباره می‌روم.

پیام جانباز به مردم

او مردم ایران را دعوت به حمایت از ولایت فقیه و حفظ ارزش‌های انقلاب می‌کند: "ما باید پشت ولایت فقیه بایستیم. بدون این پشتیبانی، مملکت‌مان آسیب‌پذیر خواهد بود.

علی فتحی همچنان با مشکلات جسمانی ناشی از جانبازی دست و پنجه نرم می‌کند، اما از تصمیم خود برای دفاع از کشور پشیمان نیست. او با صداقت و صلابت می‌گوید: "اگر دوباره نیاز به دفاع باشد، باز هم آماده‌ام."