آذربایجان شرقی - ایثار و شهادت

اصلان لطفی از روز‌های کشاورزی تا اعزام به جبهه، از عملیات کربلای ۶ تا سال‌های طاقت‌فرسای اسارت در اردوگاه تکریت روایت می‌کند؛ روایتی صادقانه از انجام تکلیف، رفاقت در بند و شهادت مظلومانه همرزمی مؤمن که در غربت اسارت جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

همزمان با بلندترین شب سال، آیین یلدای شهدایی با حضور خانواده‌های معظم شهدا برگزار شد.

مقصود محمدزاده یکی از همان اسیرانی بود که نامش هرگز در فهرست صلیب سرخ ثبت نشد؛ جوانی که در گرمای اردوگاه‌های عراق، زیر شلاق بی‌توجهی و در میان بیماری و محرومیت، آرام‌آرام جان داد و رنجش همان‌جا، بی‌خبر از جهان، در اردوگاه ماند.

بایرامعلی حسین‌پور که در خانواده‌ای متدیّن رشد کرده بود، در کنار تحصیل و کار، حضوری پررنگ در مسجد و هیئت‌ها داشت و سرانجام هنگام آموزش نظامی در مسجد محل، آسمانی شد.

او پیش از رفتن، نمازش را در خانه خواند، مادر را بوسید و با لبخند از در بیرون رفت؛ بی‌آنکه کسی بداند آن حرف‌های ناگفته با خدا، آخرین گفت‌وگویش در این دنیاست.

پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد آذربایجان شرقی به مناسبت سالروز شهادت شهید «افسر شوق‌افکن»، زندگینامه این شهید بزرگوار را منتشر می‌کند.

«شهدا مروارید‌های گران‌بهایی بودند که در صدف‌های نایاب پرورش یافتند»؛ همسر شهید در این خاطره، از مردی می‌گوید که بیشتر عمرش را میان جبهه‌ها گذراند و با ایمان، تعهد و مهر پدرانه، خانواده‌ای را به یادگار گذاشت که امروز ادامه‌دهنده راه او هستند.

امروز بیست‌وپنجم آذرماه، مصادف با سالروز شهادت شهید محمدحسن خدایاری، پاسدار کمیته و از رزمندگان اوایل دفاع مقدس است که سال ۱۳۵۹ در منطقه سوسنگرد به فیض شهادت نائل آمد.

«سیدجلال میرنورانی» یک رزمنده حاضر در نخستین مأموریت سپاه آذربایجان شرقی در جنگ تحمیلی، از لحظاتی می‌گوید که تصمیم‌های ساده، اما شجاعانه، سرنوشت نبرد را تغییر داد؛ از حمله پیشگیرانه در فارسیات تا محاصره سوسنگرد و بستان.

برادر بزرگ‌تر شهید، از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس، از روزهای دشوار فقر، دینداری و عشق برادرش به انقلاب می‌گوید؛ از نوجوانی که لبخند و ایمانش، تسلیم سختی‌ها نمی‌شد.