همه دردها و رنج ها با ياد خدا و با عشق به او، نه تنها قابل تحمل ، بلکه شیرین مي شود/ وصیت نامه شهید انقلاب در سالروز شهادت «1» + دست خط شهید

نوید شاهد فارس: شهید ساسان صمیمی بهبهانی در صبح اول نوروز سال 1330 در شهر آبادان دیده به جهان گشود. کودکی را در آنجا سپری کرد، پس از گذراندن دوران دبستان و راهنمایی به شیراز آمد و در دبیرستان ابوذر و سالهای آخر تحصیلات متوسطه اش را در دبیرستان رازی بانجام رسانید.

در سال 1338 دیپلم خود را گرفته وارد دانشکده مهندسی شیراز شد ، در کارها و اعتصابات دانشگاه همیشه پیش قدم بود. اولین گرایش سیاسی اش بدنبال مطالعه نوشته ها و دستوراتی که از نجف می آمد و نیز آثار شهید دکتر شریعتی شکل گرفت. در سال 52 که سال چهارم دانشکده بود ارتباطش با سازمان مجاهدین آغاز شده و به نحوی متشکلات مبارزه بر علیه نظام طاغوتی پرداخت. وی در سال 53 مهندسی خود را در رشته الکترو نیک از دانشگاه شیراز گرفت و در همین زمان برای همکاری با برادرانی که در تهران فعالیت میکردند به آنجا رفت .

در تهران فعالیتهای بسیار فشرده ای را آغاز کرد. از جمله شرکت در عملیات به درک واصل کردن چند مستشار مزدور نظامی آمریکایی بود. از دیگر عملیات ، میتوان عملیات به جهنم فرستادن فرمانده ی جلاد کمیته ساواک شهربانی تهران رانام برد .

شهید ساسان صمیمی در مرداد ماه سال 1354 به وسیله ساواک در جنوب شهر تهران دستگیر شد ، و در سن 23 سالگی در روز جمعه سوم بهمن ماه در اثر شکنجه در زندان به شهادت رسید.

متن وصیت نامه:

پيام من به تمام مردم ايران و بخصوص به خانواده ام- پدرم،مادرم و برادرانم اين است:

  تنها و تنها با شرکت دلسوزانه و قرار دادن خود در متن فعاليت هاي اجتماعي موجود با انديشه خدمت به مردم و در راه خداست که مي توانند اثري اگرچه کوچک در حد يک فرد در از بين بردن نارسائي هاي موجود اجتماعي داشته باشند و قدمی در راه سعادت ابدي و سعادت مردم خود بردارند .

تاکید من به خانواده و تمام فاميل ها و بخصوص پدر، مادر و برادرانم اين است که هيچ گاه کوچکترين خللي در اعتقادات مذهبي خود که اساس آن ايمان به خدا و آخرت و اسلام است وارد نکنند .

چون من در زندگي کوتاه خود اين را مکرات تجريه کرده ام که انحراف از مذهب و ايمان به خدا و انحرافات ديگر اعم از اخلاقي و فکري را بدنبال خود آورد و بر عکس ايمان به خدا هميشه در زندگي و تا دم مرگ انسان را فعال و شاداب اميدوار و زنده دل نگاه خواهد داشت و بعد از مرگش هم بقول حضرت علي(علیه السلام) اگر بهتر و برخوردارتر از کسي که ايمان به خدا و آخرت ندارد نباشد. لااقل بدتر از او نيست در حالي که بدون شک من مطمئنم که زندگي پس از مرگ وجود دارد و با بيان ساده: بهشت و جهنم حق است

و اما پدر و مادر و برادران و تمامي ملت ايران و تمامي مردم جهان ناراحتي هايي که از جانب من براي شما فراهم شده است را اعم از کمکي که در قتل چند نفر بيگناه به قاتلان آنها کردم تا درد و رنجي که از اولين لحظه تولدم تا حال برای شما مادر خوبم باعث شده ام را بحساب کوتاهي انديشه ام و نه بد ذاتي و نه حتي بي تفاوتي ام نسبت به آلام و دردهاي خود گذاريد .

من هميشه عاشق همه مردم بخصوص مردم زحمتکش بوده و هستم من هم از غم مردم و بخصوص از غم يک مادر بخاطر فرزندش متاثر مي شوم.

ولي من با تجسم ، بله فقط با تجسم نگاه هاي نگران مادرم ، پدرم و برادرانم و يکي دو نفر ديگر از نزديکان شديداً دوستشان داشته ام ، بخصوص تجسم نگاه هاي مادرم و پدرم که بخاطر من و سایر فرزندان نگران شده مرا بارها و بارها از خود بي خوده کرده و به گريه ام انداخته است .

با اين حال باز هم خانواده و هم خودم را به چنگ زدن به ايمان به خدا، اين محکمترين پشتوانه موجود، وصيت مي کنم و تا همه دردها و رنج ها با ياد خدا و با عشق به او، نه تنها قابل تحمل ، بلکه شیرین مي شود .

به اميد ملاقات در بهشت با همگي شما

دیگر وصیتی ندارم

ساسان صمیمی

منبع: مرکز اسناد ایثارگران فارس

انتهای متن/