مروری بر وصیت نامه شهيد رضا علی جهانديده در سالروز شهادت

مادرم، اگر خدا مرا قابل دانست و شهيد شدم، نكند خداى ناكرده ناراحت بشوى، مادرم اگر من شهید شدم افتخار بکنید افتخار بکن چون در مقابل خدا رو سفيد هستيد چه در اين دنيا و چه در آخرت . مادرم ، نكند فقدان من سبب گردد كه شما از تبليغ كردن اسلام كه شيوه زينب (س) بوده است دست برداريد . مادرم دوست دارم تو هم مانند يكى از زينب هاى زمانه باشى.
مادرم دلم مى خواهد موقعی كه پدرم خبر پيروزى من را به شما مى دهد از آن با دلى پر از نور و ايمان و سيمايى خندان استقبال نمائید .
مادرم شب و روز دعا بكن كه تو هم يكى از هزاران مادرانى باشى كه جوان هيجده ساله اش‌ را در راه اسلام داده باشد.
و اما پدر عزیزم چند كلمه اى هم با شما درد و دل مى نمايم:
 پدرم من مى دانم كه شما با شهيد شدن من ناراحت نمى گرديد و دست از مبارزه درسنگر اسلام برنمى داريد بلكه مى دانم شهيد شدن من خود يك افتخار و تشويقى است برای شما تا بتوانی در اين راه بهتر به اسلام نمايى .

 پدرم اين سفارش من را هم به برادران گروه مقاومت برسان و به آنان سفارش كن در پشت جبهه مسئوليتى خطير به دوش دارند و بدانند كه هدف اصلى آنان ازديدگاه من در پشت جبهه تبلیغ اسلام و مبارزه با گروهكهاى آمريكايى مى باشد .

من در جبهه حق بر عليه باطل اين مزدوران از خدابي خبر را يکي بعد از ديگري نابود مي کنم ، ما مردانه مي جنگيم ، مردانه مي ميريم ، ولي زير بار ستم و ظلم نمي رويم مزدوران بعثي مناطق مسکوني را خراب مي کنند هموطنان بي دفاع را شهيد مي کنند .
 اما ، اما آنها تاب مقابله با سربازي چون سرباز اسلام را ندارند هموطن من بشما مژده ميدهم که ما پيروز هستيم . پيروز هستيم ، صدام که سهل است ما آمريکا را هم از بين خواهيم برد در آخر من سلام پر محبتم را به اين رهبر عاليقدر و اين قلب امت ميرسانم . سلام به پدر، مادر ، برادر ، خواهر و قوم و خويشانم ميرسانم ، از پدر و مادرم ميخواهم که خواهرم را زينب وار و برادرم را حسين وار تربيت کنند.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی ، مرکز اسناد ایثارگران فارس