در شهادت لذتى است كه در زندگى نيست
چهارشنبه, ۰۲ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۴۵
من آرزويم از خداوند اين بود كه مرا سالم نگهدارد تا بتوانم سلاح در برگيرم و در راهش جهاد كنم حال چه شهيد شوم چه نشوم و الآن كه اين سعادت را به من داده است تا آخرين قطره خونم از اسلام و قرآن دفاع كنم.
نوید شاهد فارس: شهید محمد میرزا دارنجانی در دوم تیر ماه سال 1345 در روستای دارنجان متولد گردید.
وی
دوران کودکی را سپری کرد و پس از مدتی به اتفاق خانواده به شیراز نقل مکان
کرد وی در سن هشت سالگی به مدرسه رفت و تحصیلات را تا مقطع راهنمایی ادامه
داد و پس از آن ترک تحصیل کرد و در کارگاه مکانیکی مشغول به کار شد. با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام دردر یکم خرداد ماه سال 1361 اهواز به فیض رفیع شهادت نائل گردید .
(متن وصیت نامه)
بسم رب الشهداء و الصديقين
انا لله و انا اليه راجعون
من خداوند را شكر مى كنم كه در ميان اين همه درسها درس حزب الهى بودن را به من آموخت و چه خوب است حزب الهى بودن حزبى كه راهنمايش خداوند است و فرمانده اش صاحب الزمان و نائبش ولايت فقيه است و چه بحق گفت امام كه ابرقدرتها هيچ غلطى نميتوانند بكنند و واقعا هم به من ثابت شده است كه با داشتن اين سه نيروى الهى هيچ قدرتى نمى تواند جلو رزمندگان اسلام مقاومت كند.
من آرزويم از خداوند اين بود كه مرا سالم نگهدارد تا بتوانم سلاح در برگيرم و در راهش جهاد كنم حال چه شهيد شوم چه نشوم و الآن كه اين سعادت را به من داده است تا آخرين قطره خونم از اسلام و قرآن دفاع كنم و اگر من به درجه شهادت نائل گرديدم شما براى من ناراحت نشويد چون شهادت لذتى دارد كه در زندگى اين لذت نيست البته نه به اين آسانى بلكه جهاد خود را تا آنجا كه مى توانم ادامه خواهم داد وقتى هم موقع شهادتم رسيد ديگر ترسى ندارم چون سه نيروى الهى پشتيبانم است و با وجود اين سه نيروى الهى رزمنده اى را نديدم كه از شهادت بترسد.
من خداوند را شكر مى كنم كه در ميان اين همه درسها درس حزب الهى بودن را به من آموخت و چه خوب است حزب الهى بودن حزبى كه راهنمايش خداوند است و فرمانده اش صاحب الزمان و نائبش ولايت فقيه است و چه بحق گفت امام كه ابرقدرتها هيچ غلطى نميتوانند بكنند و واقعا هم به من ثابت شده است كه با داشتن اين سه نيروى الهى هيچ قدرتى نمى تواند جلو رزمندگان اسلام مقاومت كند.
من آرزويم از خداوند اين بود كه مرا سالم نگهدارد تا بتوانم سلاح در برگيرم و در راهش جهاد كنم حال چه شهيد شوم چه نشوم و الآن كه اين سعادت را به من داده است تا آخرين قطره خونم از اسلام و قرآن دفاع كنم و اگر من به درجه شهادت نائل گرديدم شما براى من ناراحت نشويد چون شهادت لذتى دارد كه در زندگى اين لذت نيست البته نه به اين آسانى بلكه جهاد خود را تا آنجا كه مى توانم ادامه خواهم داد وقتى هم موقع شهادتم رسيد ديگر ترسى ندارم چون سه نيروى الهى پشتيبانم است و با وجود اين سه نيروى الهى رزمنده اى را نديدم كه از شهادت بترسد.
راه
من راه حزب الله بود. اميدوارم راهم به وسيله خانواده ام و برادران دينيم
ادامه پيدا كند و آن رهبر كبيرمان و يارانش را تنها نگذارند و دعاگوى آنها
باشند و خانواده پرطاقتم را به خدا مى سپارم.
ما مى رويم به جبهه امام زنده باشد ما مى شويم كشته اسلام، قرآن پاينده باشد.
از برادران تقاضا مى كنم كه مسجد را خالى نگذارند و مبادا فريب منافقان را بخورند.
والسلام
محمدميرزا رحيمى
تاريخ 2/4/1361.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس 
نظر شما
