در ماه رجب به دنیا آمد و در ماه رمضان به شهادت رسید
يکشنبه, ۰۶ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۴۳
در یکی از مراحل اعزام به جبهه برادرش که داوطلب جبهه بود و به علت جراحت قبلی اش نتوانست به جبهه برود و او با اینمه سه ماه از ازدوجش نمی گذشت به سوي جبهه هاي جنوب شتافت و در منطقه عملياتي والفجر 8 در شهر آزاد شده فاو از ناحيه پا مجروح شد
نوید شاهد فارس: شهيد رجبعلی زارع در نوزدهم اسفند سال 1347 مقارن با ماه رجب در روستای جمال آباد دیده به جهان گشود ؛ از اين رو والدينش نامش را رجبعلی نهادند .
چون شناسنامه وی باعث می شد که از او ثبت نام ننمايند با گرفتن کپی از شناسنامه و تغيير تاريخ تولد خود ، ثبت نام نمود و با خوشحالي و شادابی به سوی جبهه ها شتافت .
مدتی که در سپاه بود خلق و خوی خوبش و چهره بشاش او که نشانه مومن است، هميشه الگو بود و دائم داوطلب جبهه بود و معشوق خود را بيشتر در خلوت سنگرهای جهاد جستجو مي کرد .
بعد از گذراندن دوران آموزش سپاه مدت پانزده ماه داوطلب جبهه هاي کردستان بود که در مناطق صعب العبور با افتخار خدمت مي نمود .
هميشه با اجرا نمودن احکام اسلامي خانواده و رعايت موازين دينی زندگی شيرينی داشت .
او همان قدر که در جبهه ها بر عليه دشمنان اسلام سخت گير و خشن بود در بين دوستان و همکاران نرم و رحيم بود .
در يکي از مراحل برادرش که داوطلب جبهه بود و به علت جراحت قبلی اش موفق نشد به جبهه برود و وي با خوشحالي ،علی رغم اینکه سه ماه از ازدواجش نمي گذشت داوطلب شد و به سوي جبهه هاي جنوب شتافت که در منطقه عملياتي والفجر 8 در شهر آزاد شده فاو از ناحيه پا مجروح شد و مجبور شد که مدت کمي جهت بهبود استراحت نمايد .
پس از سه روز بي هوشي به خانواده اش اطلاع مي دهند و زماني که دوستان و خويشان به ملاقاتش رفتند روحيه شاد و شهامت کم نظيرش باعث شد که کسی پی به شدت جرات وارده نبرد و هيچگاه صحبت از درد و رنج نمي نمود .
سخنانش تمام از ائمه معصومين عليه السلام بود.
آري اين را ائمه هم گفته اند آنجا که امام علی عليه السلام مي گويد : " الدنيا دار مجاز و الاخره دار قرار " و او اين سخن را با تمام وجود خود باور داشت .
رجبعلی با تمام وجود به دنبال معشوق خود مي گشت و زماني که روي تخت بيمارستان با پيکري خون آلود و مجروح آرميده بود ،دردی حس نمی کرد فقط منتظر معشوقش حضرت مهدی عليه السلام بود ؛ هنگامی که برادرش بالاي سر وي بود ، در آخرين لحظات رو به برادر خود مي کند و در حالي که صحبت کردن برايش مشکل بود می گوید امام زمان را ديدم و زبانش از صحبت کردن باز می ايستد و ديگر سخن نگفت، چون همه چيزش را يافته بود و به مقصدش و مقصودش و معشوقش رسيده بود .
فرداي آن روز در ششم خرداد سال 1365 در ماه رمضان در حالی که دقیقا یک سال از ازدواجش گذشته بود ،عاشقانه به دیدار معبود شتافت.
علاقه وافر پدر و مادر به اصول و احکام دينی باعث شد که از همان اوان کودکی رجبعلی را با فرائض مذهبی آشنا نمايند . 7 ساله بود که به دبستان رفت .
هوش سرشار و استعداد بی نظيرش زبان زد خاص و عام بود . پس از طی کردن دوره دبستان و ورود به مدرسه راهنمايی و طی کردن سال دوم راهنمايی به سوی مدرسه عشق و ايثار بسيج شتافت .
دو دوره را که يکی 3 ماه و ديگری 45 روز در جبهه ها گذراند، ولی باز هم آرام نداشت زيرا تازه راهش را شناخته بود و همانطور که خدا می فرمايد : " ان تتقوالله يجعل لکم فرقانا." اگر به سوي من بياييد راه را روی شما باز مي کنم . از اينجا بود که به سوی سپاه روی آورد و عضو رسمی سپاه شد .
بعد از گذراندن دوران آموزش سپاه مدت پانزده ماه داوطلب جبهه هاي کردستان بود که در مناطق صعب العبور با افتخار خدمت مي نمود .
در پنج خرداد سال 1364 ازدواج کرد.
به صله ارحام خیلی اعتقاد داشت، تا آنجا که چندی قبل از شهادتش بيش از حد معمول از قومان و خويشان سر کشی می نمود، بيشتر به ديدار خانواده های فقير و مستضعف می رفت و با آنان همراز و همدرد می شد .
در يکي از مراحل برادرش که داوطلب جبهه بود و به علت جراحت قبلی اش موفق نشد به جبهه برود و وي با خوشحالي ،علی رغم اینکه سه ماه از ازدواجش نمي گذشت داوطلب شد و به سوي جبهه هاي جنوب شتافت که در منطقه عملياتي والفجر 8 در شهر آزاد شده فاو از ناحيه پا مجروح شد و مجبور شد که مدت کمي جهت بهبود استراحت نمايد .
اما در اين ايام نيز قرار و آرام نداشت تا اينکه مجددا به جبهه عزيمت کرد و در منطقه عملياتی والفجر 8 به علت اصابت ترکش خمپاره از ناحيه پا و سر مجروح شد و هنگامی که جهت انتقال به پشت جبهه وي را در آمبولانس قرار مي دهند آمبولانس مورد هجوم هواپيماهاي دشمن بعثي قرار گرفته و ايشان مجددا از ناحيه شکم مجروح مي گردد که به بيمارستان سعدي شيراز انتقال مي يابد.
سخنانش تمام از ائمه معصومين عليه السلام بود.
او خوب مي دانست که به کجا می رود و اين امر به او الهام شده بود، چنانچه بارها در سخنانش آشکار بود مخصوصا چندين بار خواب ديده بود که يک بار خواب باجناغ خود شهيد اميری را ديده بود که وی را به خانه خود دعوت کرده بود و از اينجا بود که هرگاه با وی صحبت از ساختن خانه مسکونی و ماديات می کردند با خونسردی سری تکان می داد و می گفت ما ماندنی نيستيم .
رجبعلی با تمام وجود به دنبال معشوق خود مي گشت و زماني که روي تخت بيمارستان با پيکري خون آلود و مجروح آرميده بود ،دردی حس نمی کرد فقط منتظر معشوقش حضرت مهدی عليه السلام بود ؛ هنگامی که برادرش بالاي سر وي بود ، در آخرين لحظات رو به برادر خود مي کند و در حالي که صحبت کردن برايش مشکل بود می گوید امام زمان را ديدم و زبانش از صحبت کردن باز می ايستد و ديگر سخن نگفت، چون همه چيزش را يافته بود و به مقصدش و مقصودش و معشوقش رسيده بود .
فرداي آن روز در ششم خرداد سال 1365 در ماه رمضان در حالی که دقیقا یک سال از ازدواجش گذشته بود ،عاشقانه به دیدار معبود شتافت.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
