وصیت نامه شهید محمد رضا دهقان پور؛
شهید «محمدرضا دهقان‌پور» در وصیت خود می نویسد: «بدان که تو در سراى ابديت و در راه به سوى آخرت هستى و تو رانده از مرگ و گريز نيستى و گريز از آن امكان ندارد و رهايى نمى يابى و جوينده مرگ آن را از دست نخواهى داد و ناچار مرگ تو را درمى يابد پس بترس از اينكه مرگ تو را دريابد كه تو در حال گناه باشى...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.
بدان كه تو براى آخرت آفريده شده اى ؛ نه براى دنيا
 
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید «محمدرضا دهقان‌پور» دوم اردیبهشت سال 1329 در شیراز دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا ششم ابتدایی گذراند. سال 1352 ازدواج کرد که ثمره آن 5 فرزند بود. سپس وارد ارتش شد.  با آغاز جنگ تحمیلی با سمت ستوان سومی به جبهه رفت و سرانجام یازدهم تیر سال 1364 به شهادت رسید.
 
متن وصیت:

بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوندی كه ما را آفريد و به‌ما هستى بخشيد. به نام خدایی كه جهان را آفريد و به نام خدایی كه هستى ما در قبضه قدرت اوست به نام خدایی كه تمام موجودات ارضى و سمایی در يك قدرت اوست.

 اين كه چند كلمه ناقابل را به عنوان وصيت‌نامه سفارشى به پدر بزرگوارم كه كمتر از آنم كه بتوانم سفارش و تذكر به پدرم بدهم.
اى پدر بزرگوارم من تو را وصيت و سفارش مى‌كنم به تقوا و ترس از خدا و به پيروى و فرمان او و به ريسمان و رشته بين تو و خدا استوارتر مى‌باشد به آن دست انداز و دلت را به موعظه و اندرز زنده‌دار.
 
خدایا ما را به زهد و پارسايى بميران و به يقين و باورما توانایى ده و دل ما را به حكمت و نور خود روشن نما و ما را از مرگ رغت بار در رختخواب نجات ده و به افرار بقضا و نيست شدن وادار و به بدهی‌ها و دردهاى اين دنياى فنا شدن برهان.
 
و به شما عزیزانم سخن مى‌گويم جایگاه منزل و آرامگاه ابدى خود در دست همين دنياست و تا وقت دارى درست كن و آخرتت را به اين دنياى هيچ و پوچ مفروش و در چيزى كه نمى‌دانى سخن مگوى و درآنچه به تو مربوط نيست گفتگو مكن و از رفتنى راهى كه تو را به گمراهى و وا می‌دارد بترس و خوددارى كن زيرا خوددارى كم هنگام سرگردانى بهتر از انجام كارهاى ترسناك آن را به جاى آورد و در راه خدا جهاد كن.
جهادى كه فقط شايسته اوست و در راه خدا، از سرزنش كننده باك نداشته باش و براى اداى دين خدا و گرفتن حق مردم فقيرتر هركجا كه باشد سخن بگو و اقدام كن و در اين راه كسب دانش نما و خود را به شكيبايى و صبورى و خونسردى عادت ده و بدان كه شكيبا بودن در راه خدا نيك خويى است.
 
 و بهترين چيزى كه تو از وصيت من فراگيرى تقوى و ترس از خداست و اكتفا كردن به آنچه خدا به تو داده واجب گردانيده است و جز بنده خدا بنده ديگرى مباش كه خداوند ترا آزاد آفريده است و بدان كه تو براى آخرت آفريده شده‌اى و نه براى دنيا و براى مردن نه براى زنده ماندن و زندگانى كردن و تو در جايى كوچ مى‌باشى و در سراى ابديت و در راه به سوى آخرت هستى و تو رانده از مرگ و گريز نيستى و گريز از آن امكان ندارد و رهايى نمى‌يابى و جوينده مرگ آن را از دست نخواهى داد و ناچار مرگ تو را درمى‌يابد پس بترس از اينكه مرگ تو را دريابد كه تو در حال گناه باشى...
 
  و وصيت مى‌كنم كه اگر شهيد شدم براى من گريه نكنيد كه من براى خدا و قرآن و اسلام و براى رسيدن به هدف هدفى كه امام حسين داشت شهيد شدم و بشتابيد به سوى جبهه‌ها و سنگر امام زمان(عج) را خالى نگذاريد. خدايا خدايا ترا به جان مهدى حتى كنار مهدى خمينى را نگه دار.      
 
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده