بايد امروز شهيد شويم تا فردا زنده بماند

بسم الله الرحمن الرحيم
خدايا، بارالها، پروردگارا، معشوقا من ضعيف و ناتوان که تحمل درد از دست دادن پاهايم که ندارم تحمل از کف دادن دست هايم را ندارم، چگونه مي توانم عذاب شديد آتش گداخته ترا تحمل کنم چگونه مي توانم حرارت سوزان جهنم را بگذرانم.

و اما خدايا:تو کريم و رحيم هستي . از گناهان بسيار من روسیاه درگذر. يا لطيف ارحم عبدک الضعيف الحقير المسکين المستکين.

خدايا ما با تو پيمان بستيم که تا پايان راه برويم و بر پيمان خود همچنان استوار مانديم.
خدايا: هاي و هوي بهشت را مي بينم چه غوغاي حسين به پيشواز آمده چه صحنه اي فرشتگان ندا دهند که همرزمان ابراهيم موسي همدستان عيسي، همکيشان محمد همسنگران علي، هم فکران حسين و همگامان خميني از سنگر کربلا آمده اند. چه شکوهي.

خدايا: به محمد(ص) بگو پيروانش حماسه مي آفريند به علي(ع) بگو شيعيانش قيامت بپا کردند. آري به حسين(ع) بگو که خونش همچنان در رگ ها مي جوشد به حسين بگو که از خونها سرها روئيد، ظالمان سرها بريدند اما باز سرها روئيد.

خدايا: مي داني که ما چه مي کشيم پنداري که چون شمع ذوب مي شويم ما از مردم نمي ترسيم که بعد از ايمان را سر بريدند و اگر نسوزيم که هم روشنائي رخت مي بندد و جاي خود را دوباره به ظلمت مي سپارد و چه بايد کرد از يک سو بايد بمانيم تا شهيد آينده شويم از سوي ديگر بايد شهيد بشويم تا آينده بماند.

هم بايد امروز شهيد شويم تا فردا زنده بماند و همه بايد بمانيم تا فردا شهيد نشود. عجب دردي چه مي شد امروز شهيد مي شديم وفردا زنده مي شديم تا دوباره شهيد شويم.

آري: همه ياران رفتند در حالي که نگران فردا نبودند.
بار پروردگارا: از تو مي خواهم که به من اين توفيق را عنايت فرمائي که تا بتوانم در راه رضاي تو خدمت کنم چون مي دانم که اسلام به وجودم خيلي احتياج دارد. پدرم از اين که نتوانستم حق شما را ادا نمايم و عصايت باشم از شما عذري مي خواهم.

پدر بزرگوارم: براي من خيلي زحمت کشيدي. سرپرستي واقعا دانا و آگاه بودي هرگز نگذاشتي که من از صراط مستقيم منحرف بشوم.

اما مادر جان: براي من گريه مکن بلکه باز زندگي ابدي شروع مي کنم و حتي بايد خيلي خندان باشي که امانتي که از خداوند منان به تو عطا نمود به سلامتي باز پس دادي و اين که در روز قيامت نزد حضرت فاطمه(س) بهترين بانوي جهان طبيعت و ماوراي طبيعت الگوي زنان جهان کمي رو سفيد هستي و سرت را خجلانه به پائين نمي اندازي زيرا که فرزندت راه حسين را رفته و نهضت او را ادامه داد.

اما همسرم: هرچند همسر خوبي در کانون مهر و محبت خانواده نبوده ام کمال پوزش و عفو را خواهانم و در پرورش فکري و عبادي سياسي فرزندان کمال سعي و تلاش را نمائيد و برايم گريه نکن و اگر دلت سوخت براي قمر بني هاشم و اصحاب حسين و خود حسين گريه کن.
والسلام سرباز اسلام غلامرضا مزارعي
15/ 11/ 1366
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسنادایثارگران فارس