اعلام "رمز پيروزى" در وصیت نامه یک شهید آبادانی
سه‌شنبه, ۰۱ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۰۰:۴۳
نوید شاهد - شهید "جعفر رضایی" در صیت نامه خود می نویسد: از شما مى خواهم وحدت را همچنان حفظ كنيد و همواره دنباله رو اماممان باشيد و مبادا كه غفلت كنيد كه دشمن در كمين است و...
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید جعفر رضایی در 1 شهریور سال 1342 در شهر آبادان دیده به جهان گشود .پس از گذراندن کودکی به تحصیل پرداخت و تحصیلاتش را تا سطح متوسطه ادامه داد .
در ایام پیروزی انقلاب ، به همراه برادر مفقود الاثرش جلیل و پسرعموی شهیدش جمشید ، برای مقابله با نظامیان شاه شبها در منزل کوکتل مولوتف می ساخت و روزها اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) را در مدارس و مساجد پخش می کرد .
دو سال پس از پیروزی انقلاب ، با تجاوز دشمن و محاصره ی شهر آبادان ، همراه با خانواده به " لامرد " مهاجرت کرد . سپس به جزیره ی " لاوان " رفت و در شرکت نفت مشغول به کار شد . در جزیره به عضویت بسیج در آمد و با وجود آنکه برادرش جلیل نیز در نبرد آبادان مفقود گردیده بود راهی میدان های رزم شد . سرانجام در 30 مهر سال 1364 در جبهه ی " عین خوش " با پدافند هوایی مشغول دفاع از آسمان ایران بود ، شربت شهادت نوشید و به وصال یار نایل آمد .
(متن وصیت نامه)
بسم الله الرحمن الرحيم. بسم رب الشهداء و الصديقين. وصيتنامه جعفر رضائى 21/11/1361.
و ما من قطره احب الى الله من قطره دم فى سبيل الله (رسول اكرم) هيچ قطره اى در مقياس حقيقت در نزد خدا از قطره خونى كه در راه خدا ريخته شود بهتر نيست.
با سلام و درود به امام عصر (عج) و برپاكننده عدل و داد و با سلام و درود به امام بزرگوارمان خمينى بت شكن و با سلام و درود به شهيدانى كه در راه خدا جان خود را نثار كردند و درود بر شما مردمى كه همچنان كوهى استوار در مقابل سختيها و دشواريها ايستاده ايد و با اين مقاومت و استواريتان و حملات دشمن شكنانه خود پشت دشمن را به لرزه درآورده ايد و با اين وحدت و اتحاد مى رود كه به نابودى ظالمان و دشمنان بيانجامد و طومار ظلم و استبداد جابران و استعمارگران را در هم پيچيده و درهم خورد كند.
من به عنوان يك برادر كوچك از شما مى خواهم وحدت را همچنان حفظ كنيد و همواره دنباله رو اماممان باشيد و مبادا كه غفلت كنيد كه دشمن در كمين است و دنبال فرصت مى گردد كه نقشه هاى شومش را پياده كند. شماها مردم اميد مستضعفان هستيد و وظيفه ما خيلى سنگين است و خداوند در اين مقطع زمانى شما ملت را گماشته است كه حق خود و مظلومان را از ظالمان بستانيد و رمز اين پيروزى در گرو پيروى از رهبر است و از شماست كه از اسلام و مظلومين دفاع كنيد و الآن وقت آن رسيده است .
اكنون كه من به جبهه مى روم با آگاهى اين راه را انتخاب كرده ام و از عشق به الله مى روم به جايى كه در آن جا عاشقان الله انتظار مى كشند و از فراق مى سوزند و همچنين مى روم كه سينه دشمن بشكافم و اگر لياقت شهادت را داشتم اين خون ناقابل خود را نثار معبود خويش كنم و خدايا از تو مى خواهم كه از گناهانم درگذرى و تا پاك نشده ام مرا از اين دنيا مبرى.
اما چند سخنى با مادر و پدرم: مادر و پدر مهربانم از اينكه من نتوانستم جبران زحمات و خدمات شما را بكنم مرا ببخشيد و از شما مى خواهم و از خطاهاى من درگذريد و مادر و پدر و خواهرانم و برادرانم در فراق من گريه مكنيد و اگر خواستيد گريه كنيد براى امام حسين و على اكبر گريه كنيد. مادر و پدرم مبادا كه با از دست دادن پسرانت ناراحت شوى بلكه خوشحال باشيد كه آنها بطرف خداى خود شتافته و خدا خود ناظر و شاهد است.
والسلام جعفر رضائى.
انتهای متن./
منبع: پرونده فرهنگی،مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
