هدف همه شهدا يكى است

بسم الله الرحمن الرحيم
من الرجال صدقو ما عاهدوالله عليه و منهم من قضى نحبه و منهم من ينتضر و ما بدلو تبديلا «قرآن كريم »
سپاس پروردگار جهانيان را كه ابتداى كار ما را سعادت و انتهاى آن را شهادت قرارداد (حضرت زينب ) خدا بهترين مرگ را كه مخصوص اولياء برگزيده توست بمن عنايت فرما و بهترين راه رسيدن به اين مرگ را به من نشان ده.
 خدايا همزمان با پرپرشدنم و سوختنم تو شمع ولايت و رهبرى را فروزانتر گردان كه از خاكسترم چيزى نماند
            گويند كه با نام تو مجنون گم شد            درچشم تو آفتاب گردون گم شد
           من گويم ستاره اى بود شهيد                 پيدا شدو چرخى وزد ودرخون گم شد  
اگر امام حسين (ع) درسرزمين خونين كربلا بدون يارو ياور و مظلومانه بدست يزيديان به شهادت رسيد و كسى به نداى هل من ناصر ينصرنى ايشان جواب نداد اكنون ما عاشوراييان و كربلاييان لبيك گويان به نداى هل من ناصر ينصرنى حسين (ع) زمان لبيك گفته و يكبار ديگر تاريخ خونبار تشيع را ورق زده و كربلاهاى ديگرى پيدا مى كنيم مادر و پدر جان اصلا عقيده نوشتن وصيت نامه را نداشتم و اين چند كلامى را كه مى نويسم داغ هزاران شهيد و مفقودالاثر و اسير الى الخصوص شهداى كربلاى چهار (صادق -رحيم - محمد و..... ) رادرجگر دارم كه داغ اين عزيزان چنان انفجارى درقلبم و جانم پديد آورد كه هر لحظه مى رود تا مانند آن‌ها همچون پروانه اى به دور شمع خود خاكستر شوم و در عشق معبود بسوزم و چون درعشق معبود فدا شوم. جانانه شراب وصل را سركشم و لقايش را با جان و دل بپذيرم .

پدرجان و مادر جان اگر جسدم بدستتان رسيد در كنار شهدا به خاك بسپاريد و اگر جسدم بدست شما نرسيد اصلا ناله و زارى نكنيد. پس به سرقبر هر شهيدى كه مى رويد بدان كه قبر فرزند شما آنجاست. چون هدف همه شهدا يكى است. پدرجان و مادرجان چون هدف شما كامروايى و موفقيت فرزندتان است لذا من كامروايى و موفقيت خودرا دراين راه خونين كه همان شهادت است ‌مى بينم.

 مادرجان تو را بخدا مرا حلال كنيد چون جهت تربيت و بزرگ شدن حقير رنجها و مرارتها ى غير قابل وصفى را متحمل شده ايد و پدر جان شما هم مرا حلال كنيد چون تنها درطول كوتاه عمرم چندان كه شايسته است نتوانستم حق فرزندى را ادا كنم برادران و خواهران عزيزم مرا ببخشيد و از شما حلاليت مى طلبم اكنون كه با دست خالى بسراغ مرگ خونين مى روم.
 4 خرداد 1367