تاملی بر زندگی نامه شهيد اسکندر عباسی در سالروز شهادت

 هنوز چند سالی از فوت پدرش نگذشته بود که مادر مهربانش را نيز از دست داد و با از دست دادن مادر که همواره ياوري در کنار او بود بر مشکلات بسيارش افزون گرديد . اسکندر با وجودي که فردي کم در آمد بود به بيچارگان و فقيران و يتيمان و بيوه زنان و پيران کمک مي کرد .
وی در سال 1357 ازدواج کرد و صاحب 4 فرزند شد. در اوج انقلاب شکوهمند اسلامي به ارشاد و راهنمائي مردم پرداخت و جوانان را جمع مي کرد و درباره اسلام و نهضت امام خميني سخنراني و آنها را وادار به شعار دادن مي کرد و مبلغي که از شهرستان کازرون براي تبليغ به روستاي محل زندگي شهيد مي آمدند براي حفظ جان آنها با اسلحه خود به نگهباني مي پرداخت و در تظاهراتي که عليه رژيم طاغوت برگزار مي شد با پيمودن راه کوهستاني شرکت مي کرد و به توزيع نوارهاي مذهبي و کتب مذهبي و اعلاميه هاي رهبران به خصوص اعلاميه امام مي پرداخت.

 بعد از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي به رهبري امام امت با اصرار مردم به اقامه نماز جماعت مي پرداخت و به فرائض ديني پايبند بود و روزهاي جمعه از روستا حرکت مي کرد و خود را به صفوف دشمن شکن جمعه مي رساند و هنگامي که جنگ تحميلي شروع شد وي مي گفت : حيف است که ما زنده باشيم و دشمن فرزندان اسلامي ما را به خاک و خون و اموال و ناموس آنها را به چپاول و غارت بکشد. اسکندر با علاقه اي که به اسلام و حفظ کيان اسلامي داشت براي حفظ اسلام بر خود واجب دانست و با لبيک گفتن به نائب امام زمان عجل الله تعالي و فرجه شريف  امام خميني در اوايل سال 1361 با شوق لقاءالله و رسيدن به معبود خود به بسيج سپاه پاسداران مراجعه و در پادگان آيت الله شهيد دستغيب حدود يک ماه آموزش نظامي رزمي ديد.

  پس از اتمام دوره آموزشي بر اثر مشکلاتي که براي او به وجود آمد نتوانست به جبهه اعزام شود اما در شوق رفتن به طرف هدف خود همواره مي سوخت و بالاخره پس از مدتي بار ديگر به بسيج مراجعه و اين بار نيز حدود يک ماه در پادگان فوق الذکر آموزش و در مورخه 21 اسفند 61 روانه جبهه شد و به لبيک گويان حسين زمان پيوست و پس از پايان مأموريت به آغوش خانواده خود باز گشت.


انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس