روز عاشورا نبودم تا جانم را فدای ارباب کنم
يکشنبه, ۱۷ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۵۰
شهید حسین جمالی در وصیت خود می نویسد: چرا ما نبودیم که مولای مان امام حسن مجتبی(ع) را یاری کنیم، چرا ما روز عاشورا نبودیم که جانمان را فدای ارباب مان کنیم و چرا. زمانی که این فکرها را می کنم به خود می لرزم...
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید حسین جمالی در یکم مهر ماه ۱۳۶۵ مصادف
با ۱۸ محرم الحرام در روستای خورنگان شهرستان فسا دیده به جهان گشود .
وی تحصیلات خود را از 7 سالگی در مدرسه عمار آغاز کرد. مقطع راهنمایی را
در مدرسه شهید مرادزاده و متوسطه را در دبیرستان امام سجاد (ع) در رشته
علوم انسانی گذراند. مقطع پیش دانشگاهی را در مدرسه شهید فلاحی شهرستان فسا
سپری کرد . پس از اخذ دیپلم به زمره
پاسداران نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران درآمد. وی جهت انجام خدمت سربازی
به پادگان آموزشی07 نیروی زمینی ارتش کازرون رفت و بعد از گذراندن دوران
آموزشی جهت ادامه خدمت به لشکر 82 زرهی کرمانشاه اعزام و بعد از گذشت دو
ماه جهت ادامه خدمت به مرکز پشتیبانی منطقه دوم نزاجا شیراز انتقال یافت.
پس از 3 ماه در گزینش سپاه پذیرفته شد و جهت فراگیری آموزش های مورد نیاز
وارد دانشگاه امام حسین (ع) سپاه تهران شد.
وی سرانجام در صبح تاسوعای حسینی
۱۴۳۷ هجری قمری(۱۳۹۴ هجری شمسی) با سر بند یا فاطمه الزهرا(س) در جنوب
حومه شهر حلب با اصابت تیر به پهلو به شهادت رسید.پیکر پاکش در نهم آبان
ماه ۱۳۹۴ در گلزار شهدای روستای خورنگان در کنار دایی شهیدش امیر سرتیپ
عبدلرزاق جمالی به خاک سپرده شد .
متن وصیت نامه:
پاک و منزهی ای خدا که جز تو خدایی نیست، به فریاد ما برس و ما را از آتش قهر و عذابت نجات ده.
خداوند جهاد را برای عزت اسلام قرار داد.با عرض سلام خدمت رهبر عزیزم، سلام بر پدر و مادر عزیزم، سلام بر خواهر و برادرانم. سلام بر دوستان و آشنایان و سلام بر همکارانم و جهادگران فی سبیل الله. سلام بر شهیدان راه حق، آنهایی که با خون خود باعث عزت و سربلندی اسلام شدند.
روز عاشورا نبودیم که جانمان را فدای ارباب مان کنیم؟!
امام علی (ع) می فرمایند: نعمتی گواراتر از امنیت نیست. من خدای منان را شاکرم که به من عنایت کرد و من را به راه جهاد و پاسداری از اسلام راهنمایی کرد راهی که جز سربلندی نیست. راهی که فقط خداوند دستمزد آن را می دهد. روزی به این فکر بودم که چرا ما در سال ها و قرن های پیش به دنیا پا نگذاشته ایم و دائما این فکر بر من می گذرد که چرا ما آن روزی که به مادرمان زهرا(س) بی احترامی کردند داخل آن کوچه نبودیم. چرا ما آن روز درب نیمه سوخته را به پهلوی مادرمان زدند نبودیم، چرا ما نبودیم که به مولای مان امیرالمومنین (ع) کمک و او را یاری کنیم. چرا ما نبودیم که مولای مان امام حسن مجتبی(ع) را یاری کنیم، چرا ما روز عاشورا نبودیم که جانمان را فدای ارباب مان کنیم و چرا…..؟ ، زمانی که این فکرها را می کنم به خود می لرزم و تمام بدنم سرد می شود و بعد از گذشت مدتی به این نتیجه می رسم که اگر بودیم شاید خدای نکرده در جلوی امامان ایستاده بودیم، و حالا همه ما می گوییم: اللّهم عجل لولیک الفرج …
شهادت در رکاب امام زمان
ای امام عصر ما بیا ولی من به خودم می گویم که اگر مولای مان آمد و ما نیز همانند مردم کوفه در جلوی ارباب مان صف آرایی کردیم چه خواهد شد. من از خدای منان دائما می خواهم که به من شهادت را عطا کند، تا با این کار بگویم که ای آقا، ای امام ما، من و همرزمانم داخل آن کوچه نبودیم، ما پشت درب نیمه سوخته نبودیم، ما روز عاشورا نبودیم که جانمان را فدا کنیم در راه دفاع از دین و قرآن و حالا که هستیم با تمام وجودمان هستیم. من از خدای تبارک و تعالی خواسته، و دائما می خواهم که دست رد به سینه من و دوستانم نزند، من از خدا می خواهم که در زمان حال به من شهادت عنایت کند و از خداوند می خواهم زمانی که امام زمان ظهور کرد دوباره ما را زنده کند و از خاک بلند کند تا در رکاب امام زمان (عج) دوباره بجنگیم و به شهادت برسیم تا دیگر واقعه عاشورا اتفاق نیفتد خدایا به من و دوستانم و باقی ماندگان گروه۱+۱۰ شهادتی زیبا اعطا کند …
ولی امر ما تنهاست
ای کسانی که این نوشته را می خوانید یا می شنوید امام علی (ع) می فرمایند: نداشتن چشم بهتر از نداشتن بصیرت است. پیرو پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت مان آسیبی نرسد. ولی امر ما تنهاست. امام ما تنهاست من با فدای خون خود می گویم ای ولی ما ای امام ما، ای رهبرم، من با فدای خون خود نخواهم گذاشت هیچکس چه خودی و چه دشمن نگاه چپی به شما بیندازد.
اشکی بر اهل بیت
من از خانواده خود حلالیت می طلبم و از تمام کسانی که از من آزرده خاطر شده اند حلالیت می طلبم. و از پدر و مادرم می خواهم که بی تابی نکنید . هروقت خواستید برای من گریه کنید، به جای من کمترین بر مصیبت ارباب بی کفن مان حسین بن علی (ع) و بر مصیبت اهل بیت گریه کنید، بر مصیبتی که بر خانم زینب کبری(س) گذشت گریه کنید.
ای خواهرانی که این نوشته را می خوانید از شما می خواهم که حجاب خود را حفظ کنید و چادر به سر کنید.حسین جمالی 22 تیر ماه 1394 ساعت 03:00
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما