توشه ی آخرت برچیده ای

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد سيد "مجتبی انجوی مدار" 19 آبان سال 1343 در محله آستانه شیراز دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا اول دبیرستان گذراند سپس ترک تحصیل کرد و به کارگری مشغول شد. سيدمجتبی به دو ورزش کشتی و شنا علاقه داشت. همیشه ساعت فراغت را به باشگاه کارگران و تختی می رفت. او تابستان دوران ابتدایی را در مغازه خرازی شاگردی می کرد.

سيدمجتبی هيچ گاه نمازش ترک نمی شد. او مرتب به حرم سید علاءالدین حسین «آستانه» جهت اقامه نماز جماعت می رفت. ماه محرم که می شد با مشکی در دست به زنجیرزنان آب می داد و می گفت بنوشيد به ياد حسين(ع). با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت. وی سرانجام 23 تیرماه 1361 در عملیات رمضان منطقه شلمچه به شهادت رسید.

متن وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحيم/ وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾ قسم به زمان. که انسان در زيانکاری است. مگر آنانکه به خدا ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و همديگر را توصيه به حق و صبر کردند.

وصيت نامه ام را به نام خدا شروع کردم که هر آنکس آن را می خواند هيچوقت خدا را از ياد نبرد. شايد چيزهايی را می خواهم بگويم آن ها را شنيده باشيد که سخنان آخر عمر بنده را بدانيد و من و هر آنکس که وصيت نامه می نويسد به اين اميد می نويسد که شما که زنده ايد آن را بخوانيد و به آن عمل کنيد.

قرآن نوری است راه گشا

يک توصيه دارم به کسانی که به جهان غيب و روز معاد ايمان نياورده اند و هنوز از مرگ می ترسند قرآن می فرمايد: کَيْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياکُمْ ثُمَّ يُميتُکُمْ ثُمَّ يُحْييکُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ: برادران و خواهران راه را قرآن به ما نشان داده منحرف نشويد و راه صراط المستقيم را پيدا کنيد پس حالا که ما می دانيم همه بايد دوباره به سوی خدا بازگشت کنيم چرا جان خود را فدای دين خدا نکنيم ما که چيزی از خودمان نداريم نه آمدنمان دست خودمان است و نه رفتنمان و نه ماندنمان پس همه چيز از خدا است و برای خدا است.

روح دلت را صیقل بده / توشه ی آخرت برچیده ای

برادران و خواهران حب دنيا شما را فریب ندهد که بالاخره عمر شما روزی به پايان خواهد رسيد و در آنجا است که کسی نيست به فرياد ما برسد و آنجا يعنی روز معاد است. به دوستانم توصيه می کنم که با خود تنها شده و روح خود را پرورش بدهند و توشه خود را جمع کنند و با عشق به الله و با قلبی خالص و با نيتی پاک و با ديدی وسيع و با عملی به دور از ريا و با اشکی سرازير هميشه آماده سفر باشند چرا که هر آن انسان ممکن است بميرد و مورد سوال پروردگار جهان قرار گيرد.

صبر پیشه کنید

برادران و خواهران بيشتر به نمازتان اهميت بدهيد و دعا را از ياد نبريد و در قلبتان با خدا سخن بگوئيد و هميشه خدا را در نظر داشته باشيد و در تمام اعمالتان به ياد خدا باشيد که الله يعلم و هر وقت بر شما فشار می آيد در نمازتان از خدا کمک بخواهيد و صبر را پيشه خود کنيد چنانچه قرآن می فرمايد: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ.

تنی بدون کفن

توصيه ای به خانواده ام دارم: پدرجان نماز شب را حتماً بپا داريد و در دعاهای کميل شرکت کنيد و اشک بريزيد و از خدا طلب مغفرت کنيد و حتماً برای بخشش گناهانم دعا کنيد. ضمناً مرا با لباس و بدون غسل دفن کنيد. البته با در نظر گرفتن مسائل شرعی و يادتان نرود که هر پنج شنبه منتظرتان هستم حتماً به من سر بزنيد.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس