آیا توشه ای برای آخرت خود برچیده ای

به گزارش نوید شاهد فارس، شهید "ستار رستگار ده بیدی" 20 مهر ماه 1339 در شهرستان سپیدان استان فارس دیده به جهان گشود. او فرزند چهارم خانواده بود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی در شیراز گذراند. پدر کشاورز بود و ستار پس از مدرسه به سوی پدر می رفت و در این امر او را یاری می کرد.
پس از آغاز جنگ تحمیلی سال 1360 عازم جبهه جنگ شد. او پس از رشادت های فراوان و سال ها حضور در جبهه جنگ سرانجام 27 مرداد ماه 1365 در منطقه فاو با اصابت ترکش به چشم به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای شیراز به خاک سپرده شد.

متن مناجات:
خداوندا چه کنم ـ بی تو نتوانم ماند از چه کسی کمک بگیرم بجز تو. توئی که باید به من راه زندگی کردن بیاموزی. خدایا می دانی که به هر جا بنگرم دنبال تو می گردم و خدایا بجز خودت کسی را ندارم که راهنمائیم کند. راستی مگر خودت نگفته ای که هر که را مرا خواند او را اجابت می کنم و هر که را عاشقش شدم او را می کشم و خونبهایش را می دهم من عاشق و دیوانه تو هستم. پس تو هم مرا صدا کن و به سوی خودت بخوان.

آیا توشه ای برای آخرت خود برچیده ای
می دانم که هنوز توشه سفر برنداشته ام و شاید هم این که نتوانم بردارم چرا که در این دنیای بزرگ و پر پیچ و خم نه این که خسته می شوم بلکه دنیای صنعت و آدم های کوکی که حتی لحظه ای را به آخرت نمی اندیشند و من مثل برگ درختی که در میان کوهی از درخت باشند حیران و سرگردانم.

سردرگم در هیاهوی دنیا
به هر طرفی می خواهند، نه این که بخواهم، می برند آیا که باشد چه باشد نمی دانم فقط می دانم که دیوانه ام دیوانه ام دیوانه ی عشق خودم که صبرم سر اومد و دلم تنگ لحظه ای نمی توانم که بدانم چه کنم. فقط می دانم که شیرینی زندگیم با غم است هر چه غم بیشتر زندگیم خوش تر است و تا همین جا بس است و شاید هم همین که گفتم به هر طرفی که خودم شاید بخواهم یا این که نخواهم و هیچ نمی دانم به مغزم سوت کشیده نمی توانم بنویسم و خودت می دانی و خودم هم نمی دانم چی هستم و چه می خواهم . والسلام .

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس