مناجات شهيد عليرضا رضوی «3»
شهيد «عليرضا رضوی» در دفترچه یادداشت خود می نویسد: «خدايا چه مى شد اگر من نيز به همراه ياران با كاروان حسينيان مى رفتم. خدايا چه مى شد اگر من نيز سبز قباى شهادت را بر تن مى‌كردم و فرياد سعادت بر لب خندان و شاد پرواز ابديت را شروع مى‌كردم و...» متن کامل مناجات این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

ردای سبز شهادت

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «عليرضا رضوی» دهم اردیبهشت سال 1343 در صفاشهر شهرستان آباده ديده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد پس از گذراندن دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان موفق به اخذ دیپلم شد. او با شرکت در کنکور سراسری در دانشگاه پذیرفته شد و تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی گذراند. با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام 28 خرداد سال 1367 در عملیات بیت‌المقدس 7 در منطقه شلمچه به شهادت رسید.

متن مناجات «3» :

خدايا چه مى شد اگر من نيز به همراه ياران با كاروان حسينيان مى رفتم. خدايا چه مى شد اگر من نيز سبز قباى شهادت را بر تن مى‌كردم و فرياد سعادت بر لب خندان و شاد پرواز ابديت را شروع مى‌كردم.

خدايا تو خود كه پرواز را بر من آموختى پس چرا صبر چرا فرياد نه؟ چرا ماندن؟ چرا رها شدن نه؟ خدايا امروز كه پهلوى شكسته فاطمه(س) را، دست قلم شده عباس(ع) را، سربريده حسين(ع) را و هر وقت قلب زينب(س) را درگاهت آورده‌ام، خدايا شفيعانى آبرودار را آورده‌ام كه تو نيز رضايت بر شهادتم بدهى.

خدايا ديگر طاقت صدا زدن آقايم امام زمان (عج) را ندارم و ديگر طاقت يا ابن الحسن را ندارم. خدايا تو خودت ياريم فرما خدايا به عشق تو سرگردان بودن در بيابان‌ها را خريده‌ام. خدايا به عشق تو سختی‌هاى جهاد را خريده‌ام تو نيز اى خداى بزرگ مرا نيز خريدار باش.

خدايا تو بر اعمال زشت، روى سياه و قلب زنگار گرفته‌ام آگاهى. خدايا چه كنم تا گناهانم را ببخشى. خدايا چه خاكى بر سرم بريزم تا تو ببخشى مرا. خدايا چه فرياد بزنم. خدايا چه راهى بروم و چه كنم تا تو مرا عفو نمايى.

خدایا در سرازیری قبر می‌ترسم

خدايا چيزى ندارم هرچه هست از توست. خدايا جانى دارم كه از توست. خدايا جانم را مى‌دهم تا از من راضى شوى. گناهانم را ببخشى و مرا از عذاب سوزان در امان بگيرى. خدايا تو اگر مرا نبخشى چه كنم. خدايا در سكرات مرگ كه به فرياد مى رسد. در سرازيرى قبر، در تنهايى و تاريكى و عذاب قبر در برزخ و قيامت، در محشر و در صراط كه به فرياد من بينوا برسد. خدايا از عذابت مى ترسم.

خدايا تو با عطاى شهادت از عذاب مرا نيز مى رهانى. فرياد به عظمتت، فرياد به مهربانيت، فرياد به كريميت، كه تو مهربانترين مهربانانى پس عطا كن شهادتى مخلصانه را، شهادتى كه جز رضاى تودر آن نباشد. اللهم ارزقنا الشهاده فى سبيلك. 5 اسفند 1366. عليرضا رضوى.

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده