محمدرضا؛ طلبه‌ای انقلابی و مبارز
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «محمدرضا محمدپور» 20 ارديبهشت سال 1345 در خانواده‌ای مذهبی ديده به جهان گشود. از همان سنين کودکی به مساجد و محافل مذهبی علاقه خاصی داشت و در پنج سالگی نماز خواندن را شروع کرد.
6 ساله بود که راهی مدرسه شد و دوران ابتدایی را در دبستان ناصری با موفقیت گذراند و دوران راهنمایی را در مدرسه شيخيان پشت سرگذاشت. او روزهای تعطيلی هفته را در جلسات مذهبی شرکت می‌کرد. در اين جلسات که مسائل عقيدتی، اخلاقی به ميان کشيده می‌شد علاقه او نسبت به اين جلسات بيش از پيش افزايش يافت و در همان سنين به تهذيب اخلاق پرداخت.
محمدرضا چون از ايمان استواری برخوردار بود. خود را در برابر جامعه مسئول دانست و برای اصل امر به معروف اهميت خاصی قائل بود و برادران دينی خود را ارشاد و راهنمايی می‌کرد. با پيروزی انقلاب چون نقش روحانيون مبارز در صحنه انقلاب را درک کرده بود تصميم گرفت پس از اتمام دوره سه ساله راهنمايی راهی حوزه علميه شود. کازرون در آن زمان حوزه علمیه نداشت، از این رو به همراه برادرش راهی قم شد و در حوزه امام صادق(ع) به درس طلبگی مشغول شد.
محمدرضا روزهای پنج‌شنبه در کلاس اخلاق آيت‌الله مشکينی شرکت می‌کرد و به تهذيب اخلاق می‌پرداخت و شب‌های جمعه به زيارت حضرت معصومه(س) می‌رفت. او با برادرش احمدرضا همچون رهبران روحانيت زندگی خيلی ساده‌ای را می‌گذراند. با دائر شدن حوزه علميه کازرون همراه با برادرش به زادگاه خويش برگشت و در اين حوزه به تحصيلات خود ادامه داد.
محمدرضا طلبه‌ای انقلابی و مبارز بود. او در انجمن اسلامی فعاليت گسترده‌ای آغاز کرد و با الهام از فرامین الهی در قرآن کریم به تلاش برای آگاهی و تعالی نوجوانان پرداخت و در مدارس راهنمايی جهت تبليغ و ارشاد با دانش آموزان به بحث و گفتگو در زمينه اسلام و قرآن پرداخت. او در نامه ای برای دوستانش می‌نویسد: «انسان بايد همراه با پرورش جسمی به پرورش روحی بپردازد. پرورش جسم به تنهايی کارايی ندارد.»
16 ساله بود که راهی جبهه جنگ شد. او در ماموريت دوم اعزام به جبهه زخمی شد و در بيمارستان اهواز بستری شد. محمدرضا برای سومين بار عازم جبهه شد. اين بار گويا قصد برگشت نداشت و پس از سه ماه حضور مداوم و اتمام ماموریت مجدد جبهه ماندن را تمدید کرد و سرانجام یکم اسفند سال 1361 در جاده دهلران هنگام ماموريت آسمانی شد.
انتهای متن/
