وصیت شهيد «بهادر بهمنی»
شهيد «بهادر بهمنی» در وصیت خود می نویسد: «من زندگی که زير بار زور و ظلم باشد را نمی‌پذيرم به اميد پيروزی هر چه زودتر حق عليه باطل. برادران و خواهران من یک کارگر هستم و اين کارگر است که در خط فی سبيل الله قرار دارد...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

کارگر در خط فی سبيل‌الله

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «بهادر بهمنی» 15 مرداد سال 1338 در سیاه چادرهای عشایری در يکی از روستاهای اطراف آباده دیده به جهان گشود. در شش سالگی به مرودشت رفتند و در آنجا ساکن شدند. 7 ساله بود که راهی مدرسه اردشير شد. دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند. دوره راهنمايی را در مدرسه شهريار پشت سرگذاشت. پس ازآن ترک تحصیل کرد. با آغاز جنگ تحمیلی دوبار عازم جبهه شد و سرانجام دوم خرداد سال 1361 در خرمشهر با اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای مرودشت به خاک سپرده شد.

متن وصیت:

بسم الله الرحمن الرحيم وصيتم را با اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله و اشهد ان علی ان ولی الله شروع می‌کنم. اگر اين جنگ 20 سال طول بکشد باز هم ايستاده ايم. (امام خمينی)

اينجانب بهادر بهمنی در سال 1338 در روستایی نزديک آباده فارس چشم به دنيا گشودم و دوران طفوليت را در آنجا گذراندم و سپس به سن 6 سالگی به مدرسه اردشير مرودشت رفتم و تا پنجم ابتدایی در آن مدرسه به تحصيل اشتغال داشتم.

سپس دوران راهنمایی را در مدرسه شهريار شروع کردم و تا سال دوم در آن مدرسه بودم سپس چون به عقيده خودم کار را بر تحصيل ترجيح دادم به کارآموزی مرودشت رفتم و پس از دو ماه به کارخانه آزمايش مرودشت آمدم.

کار را شروع کردم تا اين که ابرقدرت ها برای منافع از دست رفته‌اشان جنگ را بر ما تحميل کردند و من در تاريخ 23 شهریور 1360 برای مدت 3 ماه به جبهه دار بلوط رفتم و سپس بازگشتم ولی چون علاقه زيادی به جبهه داشتم بنا به وظيفه شرعی که داشتم در تاريخ 31 فروردین 1361 ثبت نام کردم و دوباره به جبهه رفتم.

پدر و مادر بزرگوارم هيچ گونه به‌فکر من نباشيد چون من زندگی که زير بار زور و ظلم باشد را نمی‌پذيرم به اميد پيروزی هر چه زودتر حق عليه باطل. برادران و خواهران من یک کارگر هستم و اين کارگر است که در خط فی سبيل الله قرار دارد. 31 فروردین سال 1361 .  

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده