برای آزادی شما و مردم ميهنم به جبهه می‌روم

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد«هدايت اله ملک نسب» هشتم آذر سال 1342 در شهرستان سپيدان دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران طفوليت راهی مدرسه شد و تا مقطع سوم راهنمايی تحصیل کرد. با رسیدن به سن قانونی به خدمت سربازی رفت و در کنار ساير همرزمان از ميهن اسلامی پاسداری و حراست کرد. وی سرانجام پس از رشادت های فراوان 15 خرداد سال 1363به شهادت رسید.

متن وصیت «1» : 

بسم الله الرحمن الرحيم با عرض سلام خدمت دايی عزيزم، اميدوارم که در زير سايه ايزد‌منان موفق و سربلند باشيد و همواره خداوند يارتان باشد و ائمه اطهار راهتان باشند.

دايی جان! خودتان خوب می‌دانيد که هر آدمی در هر لحظه از زندگيش بايد وصيتی داشته باشد، چون مرگ آدمی را خبر نمی‌کند؛ برای همين خواستم اين وظيفه را انجام دهم و به دست شما بسپارم، تا بعد از مرگم که اميدوارم در راه خدا و استقلال و دفاع از ميهن و مردم باشد. به گوش همه به خصوص خانواده‌ام برسانيد و به اين دليل اين زحمت را به شما می‌دهم چون می‌دانم خانواده‌ام نمی‌توانند در مقابل حرف‌هايم صبوری کنند.

اول از هرچيز می‌خواهم وصيتم را اين طور آغاز کنم که هميشه می‌خواهم همه‌ی شما مثل هميشه راه ائمه اطهار را پيشه کنيد و در همه مراحل زندگی خدا را از ياد نبريد.

من برای آزادی شما و مردم و ميهنم می‌روم

به خصوص به خواهرها و مادرم وصيت می‌کنم در جشن مرگ من که اميدوارم در راه دفاع از ميهن باشد زاری نکنند نمی‌خواهم نامحرم صدای شيون آن‌ها را بفهمد، می‌خواهم شاد باشند و برايم شيون نکنند و برای شادی روح من هم که شده رنگ سبز برتن کنند به ياد امام حسين(علیه السلام) و صبوری کنند مثل حضرت زينب(س) چون بايد همه اين را بدانيد که من برای آزادی شما و مردم و ميهنم می‌روم، برای شهادت می‌روم، پس برايم دعا کنيد، من همين را در دنيا آرزو دارم.

به پدر گراميم و برادرهايم بگویيد: در همه حال مادر را ياری کنند چون او طاقت ندارد و همچنين برادرهايم پدر را در سختی ها و کارها تنها نگذارند. می‌خواهم از همه شما که هرچه بدی از من ديده‌ايد حلالم کنيد به خصوص پدر و مادرم که غيرممکن هست در طول اين چند سال آن‌ها را اذيت و آزار نکرده باشم؛ از همين جا دست پرمهرشان را بوسه می‌زنم و از خداوند برای همه‌تان عمر با عزت طلب می‌کنم.

برای آزادی ايران و اسلام بکوشيد

از شما می‌خواهم که از استاد عزيزم حلاليت بطلبيد که خيلی شرمنده زحماتش هستم. ديگر بيش از اين مزاحمتان نمی‌شوم و اميدوارم هميشه رهبر عزيزمان و خداوند و ائمه اطهار را فراموش نکنيد و هميشه برای آزادی ايران و اسلام بکوشيد تا دشمن نتواند از ملت و کشور ما استفاده کند. با آرزوی موفقيت و سربلندی همه شما به خدای ايزد منان می‌سپارمتان از همه می‌خواهم حلالم کنيد. هدايت‌اله ملک نسب. یکم فروردین 1363.

انتهای متن/