عکس دونفره ای که سه نفره شد

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ، شهید «مجید سلیمی» شــانزدهم مرداد ۱۳۴۶ در شهرســتان اراک چشم به جهان گشود. پدرش حســين و مادرش صغرا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشــته انســانی درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان بسیجي در جبهه حضور يافت. بيست و ششم ارديبهشت ،۱۳۶۷ با سمت بی‌سیم‌چی در ارتفاعات شیخ محمد عراق بر اثر اصابت تركش شــهيد شد. مزار او در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

خاطره حاج محمدی از شهید مجید سلیمی

مجید پسر قدبلند و مخلصی بود و شخصیتی بسیار استوار و عبادی داشت. در جبهه، بیشتر رزمندگان اهل نماز بودند، اما نمازهای برخی مانند مجید سلیمی و مهدی عین‌اللهی با دیگران متفاوت بود. حتی یک شب هم نماز شبش ترک نمی‌شد. او بسیار خوش‌اخلاق بود و به خاطر ندارم هرگز تندی یا خشونتی از او دیده باشم. هر زمان پوتین‌ها واکس می‌خورد، همه می‌دانستیم کار مجید است. من که شیفته اخلاق و ایمانش شده بودم، با او پیمان برادری بستم. در جبهه رسم بود هر روز یک نفر به عنوان «شهردار چادر» انتخاب شود و مسئولیت کارهای عمومی را برعهده بگیرد. مجید انگار همیشه «کمک‌ شهردار» بود، بی‌چشم‌ داشت هر کاری که از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد، بدون آنکه به اینکه شهردار آن روز چه کسی است، اهمیتی بدهد. یک روز مجید سلیمی و یکی دیگر از بچه‌های مخابرات (برادر شاکری) تصمیم گرفتند در چادر عکس یادگاری دونفره بگیرند. در آن زمان، چادرها معمولاً با پتو به دو قسمت تقسیم می‌شدند: یک طرف برای نگهداری پتوها و وسایل شخصی و طرف دیگر برای استراحت و نشستن. آن دو جلوی پتوی وسط چادر نشستند و من پشت پتو قایم شدم. همین که دکمه شاتر دوربین فشار داده شد، سرم را از لای پتو بیرون آوردم و عکس دونفرهشان را سه‌نفره کردم. مجید با شوخی گفت: «عکس را پاره می‌کنم» و من خندیدم و گفتم: «چه بهتر، حضورم عکس شما را مزین کرده»