مروری بر وصیت نامه دانش آموز شهید عباس تجرد؛
دانش آموز شهید عباس تجرد در وصیت خود می نویسد: «من براي تحقق بخشيدن اين امر لبيک گفتن به ندای هل من ناصرا ينصرنی حسين که اين بار را گلوی رهبر عزيزمان بيرون مي آيد پای به جبهه نهادم.»
پر روح ترين عبادتگاه اين سنگر هاي تنگ و تاريک است
 
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید "عباس تجرد" در دهم فروردین 1347 دیده به جهان گشود . تحصیلات خود را تا دوم متوسطه گذراند و با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت وی در یازدهم آبان سال 61 در ماه محرم، منطقه عین خوش به شهادت رسید. روحش شاد.

 

متن وصیت نامه:


انا لله انا اليه راجعون. تا مادامي که ايمان در قلب شماست پيروزيد.(امام خمينی ) انسان از تولد تا مرگ از مادامی که پای به جهان هستی می گذارد تا هنگامی که فرشتگان مرگ جانش را به صاحب جان تقديم می کنند در حال آزمايش است .

آزمايش سخت که عده قليلی در اين آزمايش سربلند بيرون مي آيند . عده اي که دنيا را فراموش کرده اند و پاي برنفس خوي نهادند عده اي که به خاطر پيشبرد هدف خود همانا پيروزي اسلام و به اهتزار در آوردن پرچم حق در سراسر گيتي است از بهترين خوشي هاي خود در گذشته و با کف قرار دادن جان و مال و فرزندان  خود پيروز اسلام را بيمه مي کنند و با قلب خود دعا مي کنند .

من براي تحقق بخشيدن اين امر لبيک گفتن به نداي هل من ناصرا ينصرني حسين که اين بار را گلوي رهبر عزيزمان بيرون مي آيد پاي به جبهه نهادم . تا شايد همان طور که خداوند مي فرمايد : "والذين جاهد و فينا لنهدينهم سبلنا."هر که پاي در راه من قرا دهد و مجاهدت کند او را به طرف خودم راهنمايي خواهم کرد مرا راهنمايي کند. مرا جزء بندگاني قرار دهد که درباره آن ها مي فرمايد : ان الله يحب الذين يقاتلون في سبيل الله ....خداوند دوست دارد کساني که در راهش جهاد مي کنند . و حال که در اين راه جان خود را فدا کردم برايم دعا کنيد که خالصانه جان داده باشم تا خداوند از سر تقصيراتم بگذرد .

اما وصيتم به 35ميليون خواهرانم و برادرانم و پدرانم و مادرانم اين است که تا پاي جان از رهبر عزيز خود حمايت کنند و هيچ گاه جبهه هاي حق عليه باطل را خالي نگذاريد جبهه هاي که به ما نياز نيست و اين ماييم که به جبهه نيازمنديم.

به خدا قسم پر روح ترين عبادت گاه اين سنگر هاي تنگ و تاريک است در اين سنگرها صداي مناجات رزمندگان تا صبح به گوش مي رسد و از خواب خود مي برند و به گفتن يا مهدي يا مهدي مي پردازند گريه مي کنند رزمندگانی که دست از همه چيز خود بريده اند و تنها براي پيروزي اسلام با عشق به شهادت در سر اسلحه ايمان و پاي در اين مکان مقدس نهاده اند.

تا شايد بتوانند گامي در راه خدا برداشته باشند و مجاهدتي کنند رزمندگاني که سنگرهاي تنگ و تاريک خود مي سازند ولي تتها حرفشان يا مهدي يا مهدي است . رزمندگاني تا اسم حسين برسر زبان جاري مي شود اشک هايشان جاري مي شود و بر سر و سينه خود مي زنند . رزمندگاني که امام مي فرمايد : من از دور دست و بازوي شما را مي بوسم و بر اين بوسه افتخار مي کنم.
وصيتم به خانوداه ام اين است که پس از مرگ من بر سر قبرم گريه نکنيد و بر سر و سينه خود نزنيد تا روح من از آن ها شاد شود. و دعا براي جان امام را فراموش نکنيد .و در نماز شب هايتان دعايي به اين بنده حقيير بکنيد ديگر عرضي ندارم و حرف آخرم را مي زنم .خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار .از عمر ما بکاه و به عمر او بيفزاي .

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده