مروری بر مجاهدتهای معلم شهید سيد اسماعيل حسينی
چهارشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۴۹
شهيد سيد اسماعيل حسينی در سال 1339 در روستای آهنگری ديده به جهان گشود و در سال 1365 به شهادت رسید.
در روزهای تعطيل و فصل تابستان در کارهای کشاورزی و دامداری به پدر و مادر نيز کمک می کرد.
سال 1351 بود که برادر بزرگترش به خدمت سربازی اعزام شد و اين مسئله باعث شد بار سنگين همکاری در زمينه های مختلف و نيز مسئوليت برادران و خواهران کوچکتر که همراه او به مدرسه روستا می رفتند به عهده وی قرار گيرد. روح لطيف و مهربان او باعث می شد به بچه ها توجه بسيار داشته باشد و بسيار صبور و با حوصله بود بخصوص در کارهای کشاورزی و دامداری که بسيار هم سخت و مشقت بار بود.
پس از اتمام دوره ابتدايی جهت ادامه تحصيل به شهر نور آباد آمد و به همراه برادران و خواهران مشغول به تحصيل شد پدر به سختی اتاق کوچکی برای آنها اجاره نمود که با توصيه صاحب خانه در ساعت های مشخصی از شبانه روز اجازه استفاده از آب و برق را داشتند .
علی رغم مشکلات موجود ، با صبر و بردباری که داشت تحصيلات را به پایان رسانده و وارد دانشسرای کشاورزی «آب باريک» شيراز گرديد و با موفقيت تحصيلات را تمام کرد و به حرفه شريف معلمی مشغول شد .
او معلمی را نه به عنوان يک شغل بلکه به عنوان حرفه تعليم و تربيت و تزکيه نفس که وظيفه انبياء الهی بود تشخيص داده و پذيرفته بود. ساده زيستی، صداقت، تقوا و تعهد عملی آن بزرگوار اين امر را اثبات کرده بود. در کنار حرفه تعليم و تربيت تصميم به ازدواج گرفت و با دختری پاک و بی آلايش و دور از اشراف گرايی و تجمل گرايی در 10 شهریور 1363 ازدواج کرد .
بارها تصميم گرفت که به جبهه برود اما با توجه به تعهد کاری و حساسيت شغلی، اداره آموزش و پرورش با ايشان موافقت نمی کرد تا اين که بدون موافقت اداره از طريق بسيج مردمی به جبهه اعزام شد و مدت 45 روز در کنار ديگر رزمندگان با دشمن پيکار نمود آنجا ندای (هل من ناصر ينصرنی) جدش امام حسين(ع) را درک نموده و جبهه را دانشگاه خودسازی و معرفت می ديد و دنيا را روز به روز کوچک و کوچکتر.
پس از مدتی به مرخصی آمد و در همين مدت کوتاه به اکثر خويشان و دوستان سرکشی نمود و عليرغم مخالفت اداره و برخی از وابستگان مجدداً به جبهه بازگشت و در نهايت به آنچه که می خواست رسيد و آن چيزی نبود جز لقای پروردگارش و معامله با خدای خويش که همان شهادت بود. و سرانجام در بیست و ششم اردیبهشت سال 1365 دعوت حق را لبيک گفت.
انتهای متن/
منبع : پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
