زندگی نامه شهید علی اکبر عابديني/ عملیات فتح المبين
شنبه, ۰۵ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۵۹
علي اکبر در مدت خدمت از هيچگونه تلاش و کوششي دريغ نمي ورزيد . او معتقد به اسلام و مجري اوامر رهبرش خميني عزيز بود .
نوید شاهد فارس : شهيد علی اکبر عابديني در صبحگاه يک روز آفتابي پاک بهاري در یکم فروردین ماه سال۱۳۲۱ در روستاي رونيز عليا از توابع استهبان ديده به جهان گشود. پس از طي دوران طفوليت به علت فقر مادي خانواده ، همراه پدر خود به انجام کارهاي سخت و طاقت فرسا پرداخت. وی بعلت علاقه ای که به کسب علم و خواندن درس داشت . در کلاسهاي شبانه ثبت نام نمود و بعد از چند سال با وجود کمبود وسائل و تسهيلات لازم ، توانست مدرک ششم ابتدائي را اخذ نمايد .
بعد از گرفتن مدرک ششم ابتدايي او که جواني برومند و قوي شده بود با انتخاب لباس سربازي ، تصميم گرفت که به هدفش که همان دفاع از دين ، مملکت و ناموس و شرافت اين مرز و بوم بود ، دست يابد . علي اکبر وارد آموزشگاه گروهباني گرديد و با درجه گروهبانسومي خدمت نظامي خود را آغاز نمود و توانست دوره هاي چتربازي ، کوهنوردي و ... را نيز با موفقيت به پايان برساند . لياقت و کارداني او باعث شد که به هوابرد شيراز انتقال يابد و به سمت مربي چتربازي برگزيده شود .
در همين دوران بود که با دختري مؤمن و دلسوز ازدواج نمود تا بتواند فرزنداني برومند به جامعه اعطا نمايد . او عقيده داشت که فرق بين انسان و حيوان در اين است که انسان قابليت پيشرفت و تکامل را دارد و حال آنکه حيوان در حال درجا زدن است و براي همين عقيده و در کنار خدمت سخت و طاقت فرساي نظامي ، خود در کلاسهاي شبانه به ادامه تحصيل پرداخت و پس از تلاشها و فداکاريهاي فراوان توانست بعد از گذشت چند سال مدرک ديپلمش را اخذ نمايد . بعد از گرفتن مدرک ديپلم وارد دانشکده افسري شد و پس از طي دوران آموزش توانست با درجه ستوانسومي خدمت خود را در تيپ 55 هوابرد ادامه دهد .
علي اکبر در مدت خدمت از هيچگونه تلاش و کوششي دريغ نمي ورزيد . او معتقد به اسلام و مجري اوامر رهبرش خميني عزيز بود . پس از چندي به عنوان فرمانده گروهان مشغول انجام وظيفه شد .
سروان عابديني در جنگ در کردستان جهت سرکوب کردن منافقين و ضد انقلابيون به آن منطقه عزيمت کرد
پس از شروع جنگ تحميلي عراق بر عليه ايران براي درهم کوبيدن نيروي اهريمني صدامي به جبهه هاي جنوب اعزام شد و بعد از گذشت چندين ماه که در آنجا به سرکوبي صداميان مشغول بود ، پس از رشادتهاي بسيار در شب حمله از ناحيه بازو و ران زخمي شد. با اين وجود از پاي ننشست و ران و بازويش را بست تا خونش بند بيايد و بتواند باز تا آنجائيکه قدرت و توان دارد مبارزه کند . علي اکبر با چنين روحيه و شجاعتي درس عبرت به سربازانش مي داد و حقيقتاً که اين يارانش ادامه دهنده راهش خواهند بود . سرانجام پس از رشادتهايي که از خود نشان داد در چهارم فروردین ماه سال ۶۱ در جبهه شوش در حمله فتح المبين به شرف شهادت نائل گشت و به فيض و رحمت خداوندي رسيد . روحش شاد
منبع: مرکز اسناد ایثارگران
انتهای متن/
نظر شما
