آرامش عجیب غلام عباس

هدف شهدا از جنگیدن چه بود
غلامعباس در وصیت نامه خود می نویسد: جنگ امروزه فرزندان اسلام، نه از روی لجاجت و راحت طلبی و نه برای آزادی، که غرب و شرق گرفتار آن هستند بوده و نه برای توسعه خاک و کشور داری و قتل و تخريب و قدرت طلبی بلکه فقط و فقط برای اطاعت از مالک ملک رب العالمين که نشر اسلام محمد(ص) به ما تکليف کرده با اين که می دانيم اسلام حد و مرزی ندارد که در يک جا متوقف شود که طبق گفته حجت خدا امام معصوم اگر در آن سوی دنيا که دورترين نقطه است به شما مظلومی دار مظلوميت سر بدهند و ما بتوانيم به او کمک کنيم ولی کوتاهی کنيم مسلمان نيستيم.

آرامش عجیب غلامعباس

غلامعباس اهل مطالعه بود. اکثر اوقات به ذکر مشغول می شد و کم صحبت می کرد. از مطرح شدن بيزار و بسيار قانع و ساده بود. بيشتر به مطالعه و فکر می پرداخت. هيچ چيز او را مضطرب و هيجان زده نمی کرد و در هر شرايطی آرامش روحی داشت. غلامعباس تمام روز های خود را در جبهه می گذراند. در عملیات های زیادی با مسئولیت های «جانشين گردان پياده در تيپ احمد ابن موسي(ع)، فرمانده گردان پياده در تيپ 35 امام حسن (ع)» شرکت کرد و چندين مرتبه مجروح شد.

شهادت

شهيد غلامعباس کرمی سرانجام 9 اسفند ماه 1366 به درجه رفيع شهادت نائل آمد. از اين شهيد گرانقدر دو فرزند به يادگار مانده است.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس