هدیه ای در مسیر تعالی
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "غلامعباس کرمی" یازدهم فروردین سال 1338 در خانواده ای متدين و مذهبي در روستای شهر ميان از توابع شهرستان اقليد فارس به دنيا آمد. دوران ابتدائي را در همان روستا پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصيل به اقلید رفت.
با اوج گيری انقلاب شکوهمند اسلامی او نیز بسيار فعال و پر شور در تظاهرات و راهپيمائی ها شرکت می کرد و مشوق دیگران در این امر بود. پس از پيروزی انقلاب اسلامی به خیل سبزپوشان سپاه پاسداران پیوست.
غلامعباس تمام روز های خود را در جبهه می گذراند و در عملیات های زیادی با مسئولیت های «جانشين گردان پياده در تيپ احمد ابن موسي(ع)، فرمانده گردان پياده در تيپ 35 امام حسن (ع)» شرکت کرد و چندين مرتبه مجروح شد. وی سرانجام نهم اسفند سال 1366 در منطقه بصره به شهادت رسید.
متن وصیت نامه:
ما زنده برآنيم که آرام نگيريم، موجيم که آسودگي ما عدم ماست. سلام عرض مي کنم به ملت شهيد پرور و غيور و مسلمان ايران که من فرزند اين ملت هستم و خانواده ي من در ميان اين ملت است.
ای ملت مسلمان و دلير شما عزيزان خود را در راه انقلاب اسلامی از دست داده ايد و فرزندانی در راه گسترش قرآن سپرديد. وصيت و پيام من اين است که مواظب اسلام و رهبر باشيد و مراقب اين منافقان هم باشيد. اين درخت اسلام را که پيامبر اسلام کاشته و من در نزد خدا به شما ملت اتمام حجت مي کنم که اگر شما حافظ رهبر و جانشين آن و قرآن و اسلام باشيد به صراط مستقيم هدايت مي شويد.
حافظ راه شهيدان
ای خانواده هايی که شهيد داده ايد در راه اسلام و ای آن هايی که مؤمن به انقلاب هستيد بايد شهيد دهيد و شما حافظ راه شهيدان خود شويد و حفظ کنيد ولايت فقيه را بر مبنای حکومت اسلامی و از بين ببريد منافق های که ضد ولايت فقيه يعني ضد اسلامند. اي روحانيون عزيز شما شاخه هاي اسلاميد سعي کنيد با هم گوش به فرمان امام شويد و اسلام را اجرا کنيد اما نه با سازشکاري بلکه با قاطعيت تا بتوانيد همه را به راه راست هدايت و راهنمائي کنيد .
مادرم، دعا کن شهیدت را بپذیرند/هدیه ای در مسیر تعالی
وصيت من به پدر و مادر اين است که از نبودن من در ميان خودشان ناراحت نباشيد و بايد دعا کنند و از خدا بخواهند که اين شهيدشان را خدا قبول کند و با شهيدان اسلام محشور بگرداند و از آن ها مي خواهم اگر نافرماني درباره ي آن ها کردم از نافرماني هايي که من درباره آن ها کردم صرف نظر کنند و ما را حلال کنند مي دانم شما ناراحت مي شويد. چون يک فرزند را از کودکي با تمام رنج ها بزرگ کرده ايد و او را تا اين حد به ثمر رسانده ايد و او را در يک لحظه از دست بدهيد ناراحت مي شويد و چون يک هديه را در راه خدا داديد بايد افتخار خود بدانيد و بايد آن چند فرزند هم که داريد هديه در راه خدا و قرآن بدهيد که اسلام اين درخت هميشه سرسبز به خون شهيد احتياج دارد از خدا صبر و استقامت شما را خواهانم خدا نگهدار شما، ادامه دهندگان راه شهيدان اسلام .
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس