تاملی بر وصیت شهيد جمشيد محمودی جعفر آبادی
به نام خدایی که جهان را آفريد و مرگ را راهي به زندگي جاويد قرار داده است و باسلام به امام امت که تا کنون يار ياور اسلام بودند و با سلام به تمامي ارگانهاي انقلابي که تا کنون توانستند به اسلام و دين خدا کمک کنند و به اميدي که هر چه بيشتر انقلاب ما پيش برود و روابط بين ارگانها محکم‌تر شود تا هيچ چيزی شکافی درون آنان ايجاد نکند عرضی ندارم.
به خانواده ام وصيت می‌کنم:
سلام بر تو پدر که تاکنون يار و ياور اسلام بوديد پدر جان اميدوارم مراببخشيد که نتوانستم در سختی‌های زندگی شما را ياری کنم و از مشکلات شما کم کنم و از اينکه نتوانستم در زندگي براي شما فرزندی باشم که يار شما باشد و سرافرازي براي شما بياورم مرا ببخشيد. براي شما آرزوي موفقيت مي کنم مرا دعاکنيد. خداحافظ.
سلام برتو مادرم اميدوارم که شما هم مرا ببخشيد که دراين چند سال زندگي که با هم بوديم نتوانستم براي شما فرمان‌بردار باشم و شما را در زندگي ياري کنم تا شايد بار مسئوليتي که روي دوش شما است کم کنم ان‌شاءالله که شما هم در زندگی موفق باشی نماز و روزه يادتان نرود مرا دعا کنيد. سلام بر تو خواهرم اميدوارم که خدا شما را در زندگي پيروز بگرداند که توانستی با زحمتهايی که براي بنده کشيدی و مرا در خط اسلام و انقلاب بياوری تا بنده بتوانم کار خيلي کوچک براي خدا انجام دهم اگر قبول شود مرا دعا کنيد.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
