پیامم به مردم کشور؛ از اين هياهوی منافقان داخلي و خارجي نهراسيد
پنجشنبه, ۲۰ تير ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۰۱
شهید بهرام دهقان در وصیت نامه خود می نویسد: از اين هياهوی منافقان داخلي و خارجي نهراسيد زيرا اينها در مقابل لشکر اسلام همچون مگسي در مقابل شيرند و چند روزي پيش دوام ندارند بالاخره يا تسليم مي شوند يا نابود خواهند شد ان شاءالله.
نوید شاهد فارس: شهید بهرام دهقان در
شهريور ماه سال1347 در خانواده ای مستضعف در روستاي اسلام آباد چشم به جهان
گشود . دوران کودکي را نيز در همين روستا سپري کرد. در 6 سالگي به مدرسه
رفت. ودوران ابتدائي را نيز با موفقيت به پايان رساند. وسپس به علت نبودن
مدرسه راهنمائي در روستا جهت ادامه تحصيل به روستاي انارستان رفت. وشروع به
تحصيل کرد
بهرام اخلاقي خوب و پسنديده داشت که از اين نظر زبان زد تمام کلاسهاي هایش بود.سه ساله راهنمائي را با موفقيت ومعدل خوب به پايان رساند .او علاقه خاصي نسبت به جبهه داشت.به همين دليل چندين بار جهت آموزش واعزام به جبهه به بسيج مراجعه کرد اما به علت کمي سن او را اعزام ننمودند.خيلي ناراحت مي شد ومي گفت من باید به جبهه بروم .تا اين که بالاخره دست در شناسنامه برد و سن خود را زياد نمود. و به جبهه اعزام شد خيلي خوشحال بود از اين که به جبهه رفته است. بعد از مدتي که در جبهه بود در از ناحيه گردن و کتف و ساق پا مجروح شد و به بيمارستان اعزام شد.
شهید بهرام دهقان سرانجام در 20 تیر ماه 1364 در عمليات قدس3 به شهادت رسید.
(متن وصیت نامه)
بسم الله الرحمن الرحيم
وصيت نامه شهيد بهرام دهقان
با سلام و درود فراوان بر يگانه عالم بشريت و با سلام و درود فراوان بر روان پاک شهدا از صدر اسلام تاکنون وصيت نامه را شروع ميکنم .
قبل از هر چيز همه بدانند که بنده آگاهانه به جبهه رفتم و مبارزه ام را بر عليه کفار شروع نمودم چرا که مي خواستم راه حسين عليه السلام را ادامه دهم. بنده وقتي سرگذشت زندگي امام حسين عليه السلام را بررسي مي کردم خيلي افسرده مي گشتم و با خود مي گفتم : اي کاش در کربلا مي بودم آن زمان تا بياري امام حسين عليه السلام مي شتافتم و از اسلام عزيز دفاع می کردم تا اينکه جنگ ميان کفر و اسلام در کربلاي خوزستان شروع شد و اين سعادت نصيب بنده گرديد تا در رکاب فرزند حسين خميني بت شکن مبارزه آغاز نمودم و آرزوي شهادت در راه خدا را دارم.
اگر شهيد شدم چند کلمه صحبت با امت شهيد پرور دارم که به آنها برسانيد :
امت شهيد پرور ايثارگر و مقاوم ايران پيام اين حقير به شما اين است که امام امت خميني بت شکن حسين زمان کوه ايمان را تنهانگذاريد او را ياري کنيد تا با ياري شما عزيزان بتواند جهاني ، اسلامي به وجود بياورد ان شاءالله و از اين هياهو عراق و ساير کافران و منافقان داخلي و خارجي نهراسيد زيرا اينها در مقابل لشکر اسلام همچون مگسي در مقابل شيرند و چند روزي پيش دوام ندارند بالاخره يا تسليم مي شوند يا نابود خواهند شد ان شاءالله.
از تمامي برادران و دوستانم تقاضا مي کنم که مرا حلال کنند و راهم را ادامه دهند .
و تو پدرم : معذرت مي خواهم که نتوانستم در زندگي کار مفيدي برايت انجام دهم و هميشه تو را آزرده مي کردم و هيچوقت حق فرزندي را در مقابل پدر ادا نکردم ولي اميدوارم پدر مرا ببخشي وحلالم کني ميدانم که مرگ پسر براي پدر دشوار است ميدانم پدر جان مرگم کمرت را مي شکند ولي تو را به خدا صبور باش و مادرم را نيز دعوت به صبر کن و نگذار زياد گريه کند و او را دلداري بده.
اما تو مادرم : نميدانم چطور تو را دلداري دهم زير ا علاقه خاصي به من داشتي مادرم جريان کربلاي حسين را در نظر بگير مصيبتهاي زينب را در نظر بگير مصيبتهاي ليلا را در نظر بگير مگر ام ليلا علي اکبر و علي اصغر را دوست نمي داشت؟ چرا دوست مي داشت. اما نه به اندازه اسلام و آنها را فداي اسلام کرد
مادر، افتخار کن که فرزندت در راه اسلام فدا شده مگر ما شيعه نيستيم مگر مولاي ما حسين نيست ، مگر نبايد راه حسين را ادامه دهيم. مادرم افتخار کن که فرزندت در رديف علي ا کبر امام حسين قرار گرفته همه مي ميرند امروز يا فردا کسي نيست که نميرد اما يک مرگ باسعادت است و يک با ذلت به خاطر رضاي خدا صبر کن و گريه و زاري نکن که اجر خود را ضايع کني. اگر خواستي گريه کنيد براي امام حسين عليه السلام گريه کنيد و اگر جسدم گير نيامد ناراحت نباشيد بر سر قبر ساير شهداء برويد و گريه کنيد .
مادرم : فرزندت از تو مي خواهد که صبور باشي و خواهرانم را زينب وار تربيت کنيد و از آنها بخواهيد که حجابشان را حفظ کنند از برادرانم مي خواهم که نگذارند اسلحه ام بر زمين بماند آن را برداشته و راهم را ادامه دهند و مرا حلال کنند از کليه برادران و خواهران و قوم خويشان و دوستانم مي خواهم مرا حلال کنند . والسلام
انتهای متن/وصيت نامه شهيد بهرام دهقان
با سلام و درود فراوان بر يگانه عالم بشريت و با سلام و درود فراوان بر روان پاک شهدا از صدر اسلام تاکنون وصيت نامه را شروع ميکنم .
قبل از هر چيز همه بدانند که بنده آگاهانه به جبهه رفتم و مبارزه ام را بر عليه کفار شروع نمودم چرا که مي خواستم راه حسين عليه السلام را ادامه دهم. بنده وقتي سرگذشت زندگي امام حسين عليه السلام را بررسي مي کردم خيلي افسرده مي گشتم و با خود مي گفتم : اي کاش در کربلا مي بودم آن زمان تا بياري امام حسين عليه السلام مي شتافتم و از اسلام عزيز دفاع می کردم تا اينکه جنگ ميان کفر و اسلام در کربلاي خوزستان شروع شد و اين سعادت نصيب بنده گرديد تا در رکاب فرزند حسين خميني بت شکن مبارزه آغاز نمودم و آرزوي شهادت در راه خدا را دارم.
اگر شهيد شدم چند کلمه صحبت با امت شهيد پرور دارم که به آنها برسانيد :
امت شهيد پرور ايثارگر و مقاوم ايران پيام اين حقير به شما اين است که امام امت خميني بت شکن حسين زمان کوه ايمان را تنهانگذاريد او را ياري کنيد تا با ياري شما عزيزان بتواند جهاني ، اسلامي به وجود بياورد ان شاءالله و از اين هياهو عراق و ساير کافران و منافقان داخلي و خارجي نهراسيد زيرا اينها در مقابل لشکر اسلام همچون مگسي در مقابل شيرند و چند روزي پيش دوام ندارند بالاخره يا تسليم مي شوند يا نابود خواهند شد ان شاءالله.
از تمامي برادران و دوستانم تقاضا مي کنم که مرا حلال کنند و راهم را ادامه دهند .
و تو پدرم : معذرت مي خواهم که نتوانستم در زندگي کار مفيدي برايت انجام دهم و هميشه تو را آزرده مي کردم و هيچوقت حق فرزندي را در مقابل پدر ادا نکردم ولي اميدوارم پدر مرا ببخشي وحلالم کني ميدانم که مرگ پسر براي پدر دشوار است ميدانم پدر جان مرگم کمرت را مي شکند ولي تو را به خدا صبور باش و مادرم را نيز دعوت به صبر کن و نگذار زياد گريه کند و او را دلداري بده.
اما تو مادرم : نميدانم چطور تو را دلداري دهم زير ا علاقه خاصي به من داشتي مادرم جريان کربلاي حسين را در نظر بگير مصيبتهاي زينب را در نظر بگير مصيبتهاي ليلا را در نظر بگير مگر ام ليلا علي اکبر و علي اصغر را دوست نمي داشت؟ چرا دوست مي داشت. اما نه به اندازه اسلام و آنها را فداي اسلام کرد
مادر، افتخار کن که فرزندت در راه اسلام فدا شده مگر ما شيعه نيستيم مگر مولاي ما حسين نيست ، مگر نبايد راه حسين را ادامه دهيم. مادرم افتخار کن که فرزندت در رديف علي ا کبر امام حسين قرار گرفته همه مي ميرند امروز يا فردا کسي نيست که نميرد اما يک مرگ باسعادت است و يک با ذلت به خاطر رضاي خدا صبر کن و گريه و زاري نکن که اجر خود را ضايع کني. اگر خواستي گريه کنيد براي امام حسين عليه السلام گريه کنيد و اگر جسدم گير نيامد ناراحت نباشيد بر سر قبر ساير شهداء برويد و گريه کنيد .
مادرم : فرزندت از تو مي خواهد که صبور باشي و خواهرانم را زينب وار تربيت کنيد و از آنها بخواهيد که حجابشان را حفظ کنند از برادرانم مي خواهم که نگذارند اسلحه ام بر زمين بماند آن را برداشته و راهم را ادامه دهند و مرا حلال کنند از کليه برادران و خواهران و قوم خويشان و دوستانم مي خواهم مرا حلال کنند . والسلام
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
