فرشتگان حسینی و شهید آسمانی

نوید شاهد فارس- در ابتدا لطفا خودتان را معرفی کنید:
نوید شاهد فارس – چه سالی ازدواج کردید؟ چند فرزند دارید؟ و از تولد قاسم بگویید:
مادر شهید: سال  1358 ازدواج کردم. پسرم قاسم پس از تولد سه دخترم که نعمت و چراغ خانه شدند به دنیا آمد. همسرم نیت کرده بود اگر فرزندم پسر شد، برای زنده نگه داشتن نام پدرش اسم او را علی بگذارد. ولیکن زمانی که "قاسم" را باردار بودم یکی از همسایگان که فردی مذهبی و معتمد بود، در خواب می بیند که برادر شوهرم «قاسم» دست پسری را گرفته و می گوید: این پسر را به حسین «یعنی همسرم» بدهید.
نوید شاهد فارس – از روز تولد علی خاطره ای به یاد دارید؟
مادر شهید: بله، روزی که به دنیا آمد، خبر پسردار شدنمان در محل پیچید. "علی" فرزند اول پسری خاندان بود. عمه های او شادی کنان و هلهله زنان به خانه ما آمدند و همه از تولد او خوشحال بودند.

نوید شاهد فارس –  در چه سالی به دنیا آمد؟
مادر شهید: پسرم بهمن سال 1363 به دنیا آمد. ولی برای اینکه زودتر به مدرسه برود، در شناسنامه شهریور ماه ثبت کردیم.

نوید شاهد فارس - از شیطنت علی در دوران کودکی بگویید؟
نوید شاهد فارس - خاطره‌ای از دوران کودکی او به یاد دارید؟
مادر شهید: بله، همسرم معلم بود. چند سالی در فیروزآباد تدریس می کرد. از این رو در آن شهر ساکن شدیم.
روزی برای خرید به بازار رفتم و "علی" که حدود چهار سال داشت را همراه خودم بردم. هنگام عبور از خیابان موتور سیکلتی به "علی " زد. دنیا در برابر چشمانم تیره شد. با دست به سر و سینه ام می زدم و گریه و زاری می کردم. از خدا خواستم پسرم را برگرداند که به خیر گذشت.
 من طاقت از دست دادن "علی" را نداشتم. لحظه ای هم فکر نمی کردم روزی قرار است او را از دست بدهم. قرار بود عصای پیریم شود ولی رفت و مادرش را تنها گذاشت...
نوید شاهد فارس – فرمودید چندین مرتبه اتفاق هایی درزندگی علی رخ داده که مرگ در چند قدمی او بوده... لطفا خاطره ی دیگری از آن اتفاق ها را عنوان کنید؟
مادر شهید: بله. علی در تیپ المهدی جهرم مشغول به کار بود. روزی ماشینش در راه بازگشت به فراشبند خراب می شود که متاسفانه دسترسی به امداد و یدک هم نداشت.
علی طی تماس تلفنی با دوستانش از آنان طلب کمک می کند. از فرط خستگی درون ماشین می خوابد. پای او در حین خوابیدن به شیر پیک نیک برخورد می کند و موجب نشت گاز در ماشین می شود و او اصلا متوجه این اتفاق نمی شود. پس از دقایقی دوستانش از راه می رسند...
شاید اگر دوستان علی کمی دیرتر رسیده بودند، او بر اثر گاز گرفتگی می مرد. ولی خواست خدا این بود که "علی" بماند و با  لباس سپاه در راه خدا و برای حفظ کشور و نوامیسش به شهادت برسد.


نوید شاهد فارس - از اعتقادات "علی" بگویید: از چه سالی به اعتقادات مذهبی روی آورد و قدم در این راه گذاشت؟
نوید شاهد فارس –  چه سالی وارد سپاه شد؟
مادر شهید: سال 1385 در دانشگاه امام حسین (ع) پذیرفته شد و لباس پاسداری را به تن کرد.

نوید شاهد فارس - آیا شما مشوق "علی" در این راه بودید؟
مادر شهید: بله، یکی از آرزوهایم این بود که "علی" پاسدار، طلبه یا مداح اهل بیت شود.

نوید شاهد فارس - چه اتفاقی افتاد که به این ارگان پیوست؟
نتیجه آزمون آمد. علی پُر انرژی وارد خانه شد و با صدای رسا گفت: مادر من قبول شدم...
نوید شاهد فارس – در کدام تیپ و گردان مشغول به خدمت شد؟
مادر شهید: در تیپ 33 هوابرد المهدی گردان الفتح جهرم به خدمت مشغول شد. هیچ گاه فراموش نمی کنم. اولین حقوقش را به همسرم داد و گفت: پدر دوست دارم اولین حقوقم را به شما تقدیم کنم. همسرم آن پول را به عنوان هدیه به "علی" برگرداند و گفت اگر دوست داری مقداری از این پول را به نیازمند بده تا خیر و برکتی در زندگیت شود.

نوید شاهد فارس – سمت او در روزهای آخر چه بود و در چه تیپی خدمت می کرد ؟
مادر شهید: سال 1390 وارد تیپ تکاور امام سجاد (ع) شد و سمت فرمانده گروهان تکاور امام رضا (ع) به او محول شد.

نوید شاهد فارس - علی چه سالی ازدواج کرد؟
مادر شهید: سال 1387 ازدواج کرد.

نوید شاهد فارس - نحوه ی آشنایی "علی" با همسرش چگونه بود؟
"علی" دانشگاه افسری را که تمام کرد. سال  1387 به خواستگاری رفتیم. در آن زمان  شبنم 16 ساله بود.
نوید شاهد فارس – شرایط همسرش برای شروع زندگی چه بود؟
مادر شهید: شبنم با این حال که نوجوان بود و شاید می توان گفت، ذهن اکثر نوجوان ها پر از آرزوها وآمالها است ولی او علی را همان گونه که بود پذیرفت. بدون درخواست نامعقولی. آن دو همدیگر را خیلی دوست داشتند و "علی" برای او سنگ تمام می گذاشت. "علی" رابطه ی صمیمانه ای نیز با مادر شبنم داشت. با او درد و دل می کرد و از شهادت و آرزوهای بزرگ و کوچکش می گفت و تاکید می کرد که شبنم را برای شهادتم آماده کن که بتواند پذیرای این مسئله باشد.

نوید شاهد فارس - از روزهای آخر علی خاطره ای به یاد دارید؟
نوید شاهد فارس - آخرین دیدار شما با علی چه زمانی بود؟ خاطره ای از  آن روز به یاد دارید؟
مادر شهید: بله، ماه مبارک رمضان سال 1393، علی به مرخصی آمده بود. یک شب قبل از رفتنش به ماموریت با همسرش به خانه ما آمدند. هنوز سفره افطار پهن بود. گفتم: مادر بیاین سر سفره، افطار کنید.
علی گفت: ما خیلی وقت است افطار کردیم. گفتم: کی شروع کردین! کی تموم کردین؟ به شوخی گفت: ما سحری نیم ساعت زودتر خوردیم از این طرف نیم ساعت زودتر افطار کردیم .(همه خندیدیم)
آن شب آخرین دیدار من با علی بود. شب بعد زنگ زد و خداحافظی کرد. همسرم برای خداحافظی حضوری به منزل علی رفت. اما من نتوانستم بروم تا بار آخر"علی" را ببینم. کاش ثانیه ها به عقب برمی گشت تا بتوانم یک دل سیر پسرم را ببینم. صورتش را ببوسم و بعد او را راهی کنم...

نوید شاهد فارس - از روز شهادت علی بگویید، خبر شهادت را به شما چگونه دادند؟
به نقل از پدر شهید: در حوزه علمیه فراشبند جز هئیت امنا بودم. مرتب به آنجا می رفتم. آن روز نزد حاج آقا حکیمی «یکی از روحانیون» شهرستان بودم. همسرم تماس گرفت و بی مقدمه گفت: چه خبر شده؟ اگه چیزی هست بهم بگو؟ گفتم: خبری نیست! چرا مگه چی شده؟
گفت: اعظم «دختر بزرگم» زنگ زده و با حالی گریان از شیراز به سمت فراشبند حرکت کرده...
پس از قطع تماس، خواستم شماره دخترم را بگیرم که حاج آقا گفت: وقت نماز هست. محیا شو برای نماز و بعدا تماس بگیر.
نماز را به ایشان اقتدا کردم در سجده آخر حاج آقا آیه ای در وصف شهادت خواند و پس از تعقیبات نیز آن ذکر را خواند .
با آن حال زاری که داشتم به خانه رفتم تمام اهل خانه سراسیمه به سمت من دویدند و گفتند چه شده؟! گفتم چیزی نیست،علی زخمی شده...


می گویم موهبت الهی، بلی شهادت هنر مردان خداست و شامل حال همه نمی شود. خداوند متعال به شهدا در قرآن کریم وعده داده است و به درستی که آنان "عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ" هستند. من به حال علی غبطه می خورم که برگزیده خدا شد و چه زیبا همسرم در وصف شهادت می نویسد:
شهادت مشعلی است که خداوند در جان برگزیدگانش برمی افروزد، تا تاریکی از شانه‌های زندگی بگریزد. شهید هم چون آتشی است که خرمن ظلم را می‌سوزاند و همچون آب روانی است که بر کویر تشنه عدالت جاری می‌شود هر شهید سپیده ای است که در افق آسمان طلوع می کند و پیام‌آور صبح می شود و شهادت شهید به طور یقین پر ارزش تر و موثرتر از حیات اوست.
 

به گزارش نوید شاهد فارس، شهید قاسم قاسمی سرانجام 13 تیر ماه 1393 در جبهه شمال غرب در نبرد مستقیم با دشمن به فیض شهادت نائل آمد .