نامه یک شهید به محبوبش

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "سعيد عطاريان" 18 مرداد سال 1343 در خانواده ای مومن و مذهبی در تهران ديده به جهان گشود. دوران طفوليت و کودکی را گذراند و با رسيدن به سن هفت سالگی جهت کسب علم و دانش به مدرسه رفت. دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت پشت سر گذاشت. پس از آن ترک تحصیل کرد و به جمع ارتشی ها پیوست.

سعید انسانی وارسته و مهربان بود. با آغاز جنگ تحميلی داوطلبانه عازم جبهه شد. وی سرانجام دوم مرداد ماه 1364 با سمت گروهبان دومی به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهای شیراز به خاک سپرده شد.

متن وصیت نامه: نامه یک شهید به محبوبش

بسمه‌تعالی، سلام و عرض ادب خدمت مادر عزیزم. مادر چه کلمه زیبایی، اصالت این کلام را به هیچ چیز نمی توان تشبیه کرد چه زیباست بوسه ای که از دهان تو گرفته شود. چه شورانگیز است لحظه ای که در کنار تو سپری شود. چه خوش آهنگ است نغمه که از دهان تو سروده شود. هرگز سرودی خوش تر از صدا و نوازش‌های تو نشنیده ام.

دستان گرم مادر

هیچگاه دستانی گرم تر از دستان تو بر گونه هایم ساییده نشده است. راستی این کلمه ی "مادر" در خور لیاقت توست و وجودی مانند تو قابل ستایش است. ستایش ای که سزاوار توست. مادر ای نوای صداقت و نوید شهامت. کسی که جدایی تو رنج آور ترین لحظات است که هیچگاه نتوانسته ای قطره های تلخ سرشک و اشک نیاز را به رخ فرزند خویش ببینی و آن را در آغوش می کشیدی.

 آری مادر جان یادت است که همیشه به شما می گفتم که چرا امام حسین علیه السلام شهید شده است و در جواب میگفتی برای احیای دین...

بی سر همانند ارباب

 مادر مهربانم روزی که پیکرم را به شما می‌دهند گریه مکن چون پدر بیماری قلبی دارد. نگذارید پدرم زیاد ناراحت بشود. مادر جان من دلم می‌خواهد اگر شهید شدم همانند اربابم سر بر بدن نداشته باشم تا در آن دنیا بروی حضرت امام حسین علیه السلام شرمنده نباشم.

مادر جان شما را به خدا قسم پس از شهادتم برایم گریه نکن هرگاه خواستی گریه کنی به یاد بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله حضرت زینب کبری سلام الله گریه کن مادر جان روز اعزامم مگر نگفتی تو را بخشیدم به علی اکبر حسین علیه السلام و مقام تو از آن بالاتر نیست و امیدوارم که در آن دنیا با یاران حسین محشور شوی.

انتهای متن/

منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس