از کودکی در آرزوی شهادت
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "رضا خسروانيان" در سپيده دم 20 اردیبهشت سال 1340 در سیاه چادرهای عشایری دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را در حد خواندن و نوشتن گذراند. سال 1358 از کوچ نشینی در روستای محمودآباد سابق شهر قادرآباد سکنی گزیدند. با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه جنگ شد و سرانجام 31 مرداد سال 1365 به شهادت رسید. پیکر پاکش در روستای قادرآباد شهرستان مرودشت به خاک سپرده شد.
متن وصیت:
بسم‌الله الرحمن الرحيم انا لله و انا اليه راجعون ما براى خدا هستيم و به سوى او بازمى‌گرديم. آرى انسان روزى به دنيا مى‌آيد ولى اين دنيا هيچ ارزشى ندارد و تنها به عنوان يك مأموريت است و باز هم بايد به فكر دنياى ديگر بود ولى چه بهتر كه هميشه در راه حق و حقيقت جانفشانى كنيم و اين جان ناقابل خود را در راه اسلام بدهم. آرى بنده روزى متولد شده‌ام و اكنون راه خود را انتخاب كرده و اميدوارم كه راهى را كه انتخاب كرده ام به پايان برسانم.
از کودکی در آرزوی شهادت
بنده از روزی كه متولد شده‌ام و توانستم چپ را از راست بشناسم همیشه در فكر شهادت بودم و مى‌گفتم اگر من در زمان امام حسين (ع) بودم امام را تا آخرين قطره خونم يارى مى‌كردم اكنون كه خداوند به من چنين افتخارى عنايت فرموده مى‌روم تا اين بار بفهمانم كه ما مثل مردم كوفه نيستيم كه امام را تنها بگذاريم ما تا آخرين لحظات زندگيمان اين امام را تنها نخواهيم گذاشت و تنها پيام من به مردم ايران اين است كه آنهايى كه قدرت دارند مى‌توانند در جبهه خدمت به اسلام بكنند و آنهايى كه پشت جبهه مى‌باشند امام عزيز را تنها نگذارند. (ان شاءالله)
با گریه دشمنان را شاد نکنید
و پيام من به خانواده و پدر و مادر و برادرانم و خواهرانم اين است: اى پدر و مادر عزیزم بعد از من گريه و زارى نكنيد چون شما اگر در مرگ من گريه و زارى كنيد دشمنان اسلام خوشحال مى‌شوند ولى اگر شما در مرگم خوشحال باشيد دشمنان كور مى‌شوند. پس در شهادتم افتخار كنيد كه فرزندى در راه اسلام هديه داده‌ايد و سفارشم اين است كه سنگرم را خالى نگذاريد و راهم را ادامه دهید و به ياوه‌گويان بفهمانند که اگر یک تن از ما را شهید کنند صدها تن جای او را خواهند گرفت
خدمتگزار امام باشید
و پیام من به خواهرانم اين است كه با حجاب خود راه مرا كه همان راه من که همان انبياء است ادامه دهند. و پيام من به همسرم اين است كه فرزندانم را طوری تربیت کنند که فرزندانم را طورى تربيت كنند كه هميشه خدمتگزارى امام و ادامه دهنده راه من و راه كليه شهداء اسلام باشند. و در آخر از كليه دوستان و اقوام خويش طلب بخشش مى‌نمايم و خداحافظى مى‌كنم. خداحافظ به اميد پيروزى مسلمانان. خدانگهدار شما عزيزان رضاخسروانيان والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
