مرگ با عزت یا زندگی با ذلت

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "جعفر دهقان" هفتم خرداد سال 1339 در روستای جواليقان از دهستان جره تابع شهرستان کازرون در يک خانواده کشاورز و مذهبی دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصیلات ابتدایی تا کلاس چهارم در روستای حسن آباد عليا گذراند و کلاس پنجم ابتدايی را در مدرسه قصر علی سپری کرد. پس از آن به علت مشکلات مالی از تحصیل بازماند و در کار کشاورزی به پدرش کمک کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی به خانه بازگشت و کار خود را در کشاورزی ادامه داد. سال 1360 پدر را از دست داد و مسئوليت سنگين خانواده را به عهده گرفت. سال 1362 به مدت 2 ماه به فرمان امام لبيک گفت و جهت بازسازی آبادان عازم آنجا گرديد. همان سال ازدواج کرد و ثمره آن یک فرزند بود. سال 1365 عازم جبهه شد وی سرانجام سوم شهریور ماه 1365 به شهادت رسید.

متن وصیت نامه:

بسم الله الرحمن الرحيم وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ. با سلام و درود به پيشگاه مقدس ولی عصر(عج) و نائب بر حق ايشان امام خمينی مدظله العالی و سلام و درود بر شهيدان گلگون کفن از صدر اسلام تا کنون و سلام به تمامی رزمندگان جبهه های حق عليه باطل و سلام به تمامی پيش گامان راه حق و عدالت. اينکه که اينجانب جعفر دهقان از روستای جواليقان با اين احساس که فرد مسلمان و پيرو مسلمان و پيرو راستين امام حسين عليه السلام می باشم و تمام ابر قدرت های شرق و غرب می خواهم اين نهضت اصيل را که رهبرش فرزند حسين عليه السلام می باشد با خدعه و نيرنگ از بين ببرند، تصميم دارم که به جبهه های نور عليه ظلمت بشتابيم تا توانسته باشم شمه ای از دين خود را نسبت به اسلام و انقلاب اسلامی ادا کرده باشم چرا که خداوند می فرمايد: وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ

مرگ با عزت یا زندگی با ذلت
" هنگامی که امام حسين عليه السلام در مقابل لشکر کفر قرار گرفت فرمود حديث "مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ"  مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است. در حقيقت ذلت از خاندان پيامبر و پيروان راستين آنها به دور است و اگر خدای يار باشد و سعادت داشته باشم که به شهادت برسم که در حقيقت اين نهايت آرزوی من است و اگر هم زنده بمانم باز هم در مقابل کفر مبارزه خواهم کرد.

پيرو راستين

اگر من شهيد شدم از شما میخواهم که پيرو راستين امام خمينی باشید و جبهه جنگ را فراموش ننمايید و از مادرم می خواهم که مرا حلال کنند و اگر در طول زندگی از من نگرانی داشته مرا عفو نمايد. از هم محلی های گرامی و محترم می خواهم که مرا حلال نمايند و جبهه را خالی نگذارند. توصيه من به مادر و همسرم اين است که برایم گريه نکنند و برای مظلوميت امام حسين و علی اکبر گريه کنند. والسلام يا زيارت يا شهادت. جعفر دهقان. خدايا خدايا تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار . الهی آمين.

انتهای متن/

منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس