مقر تبريزی ها

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "نصرالله ايمانی" یکم فروردین سال 1337 در خانواده ای روحانی در کازرون دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و پس از گذراندن دوران تحصیلی موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. سال 1356 به سربازی رفت و در پادگان هشتگل اهواز مشغول به خدمت شد. با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه شد و سرانجام 20 اردیبهشت سال 1362 در اثر اصابت خمپاره‌ به شهادت رسيد.

متن خاطره روزنوشت:
روز بعد با اکبر و علی نيک خواه پيش سرهنگ قاسمی رفتيم. مقر توپخانه سرهنگ در رميم 5 کيلومتر پشت بستان بود. از آنجا به سعيديه 1و 2 و 3 رفتيم. در دشت های سعيديه مرز پيدا بود و هرگز این تصور را نمی کردم. صحرا جلوه خاصی داشت. تنگ چذابه جلوتر از ما قرار داشت. درست ما پشت سر نيروهای عراق بوديم و فاصله ميان ما و عراقی ها باتلاق بود و نيزار.

دشت نيزار
در سعيديه اول جنگل انبوهی از درختان خرما بود و شاخسارهای درخت بيد سر در هم کرده بودند. منظره جالبی بود عراقی های مزدور واقعاً در اين مدت کيف می کردند. سر تا سر دشت نيزار بود و حورالعظيم نام داشت از آنجا برگشتيم و در مسير با برادر سرباز حبيب الله لعلی آشنا شديم.

مقر تبريزی ها
همان روز در نزديکی های عصر با برادر امين به اهواز آمديم. اول به مقر تبريزی ها و بعد هم به پادگان دشت آزادگان رفتيم. سرهنگ قاسمی و علی نيک خواه هم آمده بودند. بچه های کازرون در پادگان، زياد اصرار کردند که اينجا بمان من هم رفتم اهواز و برگه گرفتم و بعد در تيپ امام سجاد با برادران ماندم. شب ساعت 22:30 بود که سعيد پرويزی با اکبر دهقان آمد. همان روز هم برادرانی که تنگ چذابه بودند و پيش امام رفته بودند، آمدند. علی پيروزی و عبداله بازائی هم بودند.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس