تاریخ تکرار می شود، به یاری حسین زمان بشتابید

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «سيد غضنفر پارسایی» سوم خرداد سال 1343 در روستای مشايخ دشمن زياری در خانواده‌ای مذهبی و متدين ديده به جهان گشود. وی در روستا تحصيلات خود را آغاز کرد و همراه با ادامه تحصيل به امرار معاش خود و خانواده پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه نبرد شد و سرانجام 18 آبان سال 1361 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

متن وصیت‌نامه «1» : قربانگاه کربلای حسين(ع) 

بسم الله الرحمن الرحيم وَالْعَصْرِ ﴿١﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿٢﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿٣﴾. سوگند به عصر. كه واقعا انسان دستخوش زيان است. مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏ اند.

در درجه اول از پدر و مادرم تشکر می‌کنم که توانستند فرزندی تربيت کنند که به انقلاب اسلامی ايمان داشته باشد آنها بايد افتخار کنند که اولين فرزند خود را پروراندند با هر کوشش و زحمتی تا که به سن 18 سالگی رساندند و روانه قربانگاه کربلای حسين(ع) کردند تا بتواند دين خود را به اين انقلاب اسلامی کربلای ايران ايفا بنمايم.

پدرو مادر و برادران و خواهران گراميم می‌دانم که در موقعی که خبر شهادتم به شما رسيد در چه وضعی قرار می‌گيريد ولی بدانيد که خداوند شما را به صبر دعوت نموده زيرا اگر صبر را پيشه ننماييد نمی‌توانيد از اين امتحان الهی پيروز بيرون آييد. صبور باشيد زيرا خداوند متعال با صابران است.

تمام جهان کمر به نابودی دینمان بسته‌اند

پدرگرامی و مادرمهربانم، آيا سزاوار است در اين زمان که دين حق و حقيقت در خطر است و تمام ملل جهان کمر به نابودی آن بسته‌اند و در اين زمان که کشور اسلامی ايران مورد حمله دشمنان خدا قرار گرفته و ما‌‌‌‌ در خانه هايمان بنشينيم و به راديو آمريکا يا راديو عراق گوش بگيريم که بگويد در فلان جبهه ايران چندين تانک با جمعی از نفرات ايرانی را منهدم و يا کشته‌ايم آيا سزاوار می‌دانيد؟! چرا در خانه‌ها بمانيم و به ياری حق عليه باطل نشتابيم.

تاریخ تکرار می شود، به یاری حسین زمان بشتابید

ما که می‌دانيم اگر کشته شويم پيروزيم و اگر هم بکشيم پيروزيم اگر به ياری اسلام نشتابيم پس چه فرقی بين ما و دشمنان امام حسين(ع) می‌باشد زيرا اگر مردمان زمان امام حسين(ع) به ياريش می‌شتافتند هرگز يزيد و معاويه‌ها قدرت شهيد کردن امام حسين را نداشتند و حالا هم کربلای ايران هيچ فرقی با آن کربلای امام حسين(ع) ندارد اين انقلابيی که در ايران شد و اين کربلايی که در ايران به پا شد همه از خون امام حسين(ع) سرچشمه می‌گيرد.

بر ماست که راه امام حسين که راه خداست پيشه خود بنماييم و تا آخرين نفر و تا آخرين نفس که داريم بايد با کافران و مزدوران بجنگيم و تن به سازش با آنها را تن به ذلت بدانيم ما هدفمان ثابت و آشکار می‌باشد زيرا هدف ما هدفی است الهی، و در زير پرچم يگانه توحيد قرار گرفته‌ايم آنها چه هدفی دارند در روز قيامت پيش خداوند متعال جواب ما و رهبرمان حسين و نائب بر حق امام زمان خمينی بت‌شکن و جواب حضرت صاحب الزمان را چه خواهند داد. وای که کفاران و منافقان عذاب عظيمی انتظارشان را دارد.

بهترین راه شهادت طلبی

و در آخر وصيتم از پدر و مادر و برادران و خواهران و تمامی اقوامان و آشنايانم اين است که هرگز با کدخداهای مزدور و منافقان از خدا بی‌خبر در تماس نباشند و همه کوششتان نابودی منافقان و کفاران باشد اگر شهيد شدم که ان شاءالله تنها هدفم شهيد شدن در راه حسين و خداوند می‌باشد برايم گريه نکنيد و لباس سياه هم نپوشيد هيچ ناراحتی نداشته باشيد زيرا مادر و پدرم و اقوام بايد راحت باشند که اگر پسرتان کشته شود از منزل قيامت دور است، تازه شما بايد بسيار بسيار خوشحال و افتخار بدانيد که يک فرزندتان را به راه حسين که راه خداست روانه کرده‌ايد اين دنيا يک نمايشگاه و آزمايشگاهی است برای مخلوقان خداوند و خداوند هم راههای بسيار خوب برای مخلوقاتش باز نموده که بهترين آنها راه شهادت طلبی در راه خداوند می‌باشد.

ما بايد خداوند را سپاسگزار باشيم که به ما منت نهاد و شهادت که يکی از بهترين سعادت‌های الهی است را به ما ارزانی داشت. ما که سربازان امام زمان هستيم چرا از شهادت بترسيم افتخار دارد ولی ترس ندارد. اگر شهيد احتياج نيست که خيلی خرج و تشکيلات برپا داريد. در پايان از تمامی دوستان و آشنايان و اقوام و حتی خانواده خود می‌خواهم که اگر شهيد شدم اگر بدی از من ديده‌اند ببخشند. والسلام عليکم و رحمت الله و برکاته.

انتهای متن/