نوای اذان رزمنده‌ای که دل‌ها را می‌لرزاند
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «بهمن اميری» یکم فروردین سال 1345 در شهرستان نی‌ريز دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سرگذاشت. دوران راهنمایی را در مدرسه فاطمی و دوره هنرستان را در مدرسه آب باریک شیراز گذراند. پس از آن به عضویت سپاه پاسداران درآمد و عازم جبهه نبرد شد. وی پس از سال‌ها مجاهدت سرانجام 4 تیر ماه 1367 آسمانی شد.
بیشتر بخوانید: اخلاصی که پایانش وصل به یاران بود // قسمت 25
متن خاطره خودنوشت قسمت «26»: نوای اذان رزمنده‌ای که دل‌ها را می‌لرزاند
هر چه درباره اسداله بنويسم کم است چون او بنده‌ای بود که خدا انتخابش کرد و به پهلوی خودش برد و افرادی امثال من کوچکتر از آنيم که بتوانيم این انديشه را به جولان بياندازيم و درباره چنين افراد با اخلاصی که به ندای لبيک خمينی کبير، پاسخ دادند حرفی بزنيم ولی می‌توانيم اخلاق نيکويشان را الگو قرار دهيم و ما هم دنباله‌رو آنها باشيم.
يادم می‌آيد آن صدای شيوايش که همه را به خود جذب می‌کرد و آن صدايی که از ته دل بر می‌خيزد و برای سرور شهيدان عزاداری می‌کرد و واقعاً چه علاقه‌ای که به حسين عليه‌السلام داشت آن صدای شيوايی که بانک الله اکبرش که قلب انسان را تکان می‌داد...
خداوندا نظری به ما بندگان حقير و گناهکارت که شرم داريم و در خانه تو بيايم کن و ما را موفق بدار تا در راه تو همچون اسداله‌ها شهيد بشويم هر چه کوچکتر از آنم که خودم را سرباز اسلام بدانم و از خدا طلب شهادت کنم ولی خداوند ارحم الراحمين است و همانطور که علی(ع) می‌فرمايد يا سريع الرضا يعنی زود خشنود می‌شود و به بندگان خودش نظر می‌افکند و مرادشان را می‌دهد.
انتهای متن/
