مفقودیت آرپی جی زن گردان کمیل
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید «بهمن دالاندار» 20 دی ماه 1343 در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات دوره ابتدايی را در مدرسه دهخدا و راهنمايی را در مدرسه فرصت با موفقیت پشت سرگذاشت. دوره دبیرستان را در مدرسه صحبت لاری رشته اقتصاد گذراند.
بیشتر بخوانید: قدمی کوچک در راه اسلام/ وصیت «1»
او در کنار درس و مشق جوشکاری می‌کرد و درآمد حاصله را به خانواده یتیمان می‌داد. پدر این شهید بزرگوار در خاطره ای میگوید: «بهمن دبیرستانی بود او اوقات فراغت به کار مشغول می‌شد. حدود 15 تا 20 روز برای جوشکاری در مرغداری که از شهر دور بود رفت. زمانی که برگشت گفت: پدر جان خدا را شکر که ما هيچ کمبودی نداريم پس بايد به فکر يتيمان باشیم. درآمد حاصله را کمک یتیمان می کرد.»
از اعضای پايگاه مقاومت شهيد همنشين‌فرد بود و در بسيج حضور فعال داشت. او همراه ساير بسيجيان برای سرکوب ضد انقلاب به فيروزآباد اعزام شد. بهمن در گروه‌های نمايشی به عنوان بازيگر به ايفای نقش می‌پرداخت و در زمينه شعر هم دست به قلم بود.
سال 1360 راهی جبهه جنگ شد و در عملیات ثامن الائمه برای شکست حصر آبادان شرکت کرد. سال 1362 پس از قبولی وارد مرکز تربيت معلم لار شد و آموزش ابتدایی را آغاز کرد. پس از چندی مجدد عازم جبهه جنگ شد. او علاوه بر حضور در جبهه برای جمع آوری کمک مردمی جهت رزمندگان تلاش می‌کرد.
شهید دالاندار سال 1363 به عنوان آرپی جی زن گردان کمیل عازم جبهه هورالهویزه شد. وی سرانجام 15 بهمن سال 1363 در عملیات بدر منطقه شرق دجله مفقود شد.
خانواده این شهید بزرگوار در خاطره ای می گویند: «همرزمان آخرین بار بهمن را زخمی دیده بودند و هیچ کس به شهادت رسیدن او را ندیده بود. همین امر موجب دلخوشی ما شده بود که بهمن اسیر شده و زنده است. پس از آزادی اسرا مادر و پدر به امید اینکه کوچکترین خبری و نشانه ای از فرزند خود بیابند به خانه اسرا می‌رفتند. اما هيچ خبری از بهمن نبود. تا اينکه پس از ده سال انتظار و پيکرش به خانه بازگشت.»
انتهای متن/
