مراسم دعای کمیل در روز پنجشنبه 27 مهر ماه 1402 همراه با مداحی کربلایی ذبیح‌الله محبی و روایتگری کربلایی ماسپی‌فر، با حضور خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران و آحاد مردم در گلزار ملکوتی شهدای بندرعباس برگزار شد.
جانباز 70 درصد «نجم نصاری» در خاطراتی از سال‌های دفاع مقدس گفت: «اوایل جنگ، قبل از اینکه به سربازی بروم جزو نیروهای مردمی بودم و به بقیه کمک می‌کردم. بعد از اینکه به کردستان رفتیم ما را به مهران اعزام کردند و در آن‌جا بود که مجروح شدم.»
پدر شهید تعریف می‌کند: «صدا به طوری واضح بود که تمام جمع متوجه صدا می‌شدند. بار آخر بود که شهید عبدالله، مانع از فرستادن دوستانش شد و گفت «مثل اینکه امشب شب شهادت من است»»
شهید «قنبر عسکری کوویی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «ما باید به انقلاب خدمت کنیم و در این برهه از زمان که جنگ است باید صدام و صدامیان را از کشور اسلامی خود بیرون بیندازیم.»
شهید «صمد سلامتی هرمزی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «براى رضاى خدا صبر و تحمل كنيد تا فرداى قيامت در پيشگاه حضرت زهرا(س) و حضرت زينب(س) روسفيد و سرافراز باشيد.»