کارش برای رضای خدا بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، هفتم دی‌ماه ۱۳۴۱ در سمنان، منزل عبدالعلی شحنه فرزندی متولد شد. نام او را به شکرانه سلامتی‌اش، شکرالله گذاشتند. «شهید شکرالله شحنه» دیپلم خود را در رشته راه و ساختمان گرفت.

رضای خدا

مادر شکرالله نقل می‌کند: «اوایل انقلاب بود. در آن زمان محصولات کشاورزی به اداره بازرگانی داده می‌شد تا با کوپن، بین مردم توزیع شود. معمولاً مقدار تعیین شده برای هر خانواده همه نیاز آن‌ها را تأمین نمی‌کرد. یک روز از او خواستم دو تا گونی برنج بخرد. وقتی که برگشت، یکی خریده بود. گفتم: معلومه که حواست پرته، به جای دو تا گونی یکی خریدی. گفت: اتفاقاً، چون حواسم جمع بود یه گونی خریدم. گفتم: یعنی چی؟ گفت: حواسم بود که اگه دوتادو تا از هر چیزی بخریم و توی خونه انبار کنیم، ممکنه بقیه نتونن همون یک دونه رو هم بخرن.»

برادرش می‌گوید: «گفتم: خب آقا شکرالله! چقدر می‌گیری این کار رو بکنی؟ سرش را پایین انداخت و گفت: خجالت می‌دی حاجی؟ کی برای کشیدن عکس شهدای پایگاه پول می‌گیره؟ پول نمی‌خوام، اما چند تا خواهش ازتون دارم. گفتم: خواهش می‌کنم، بفرما! کمی فکر کرد و گفت: ساعت کار من موقعی باشه که پایگاه خلوته، بعد هم، چون برای رضای خدا می‌خوام کار کنم به کسی نگین که این نقاشی‌ها کار منه.»

شکرالله دهم اسفند ۱۳۶۰ از طریق سپاه سمنان به منطقه کرخه خوزستان اعزام شد. سرانجام در دوم فروردین ۱۳۶۱ در منطقه‌ی کرخه در مرحله‌ی اول عملیات فتح‌المبین، با برخورد ترکش به سر شهید شد. او را در گلزار شهدای سمنان، در امامزاده یحیی(ع) به خاک سپردند.

انتهای متن/