ماموریتی برای زمینی ها

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "اکبر ربيعی" در 20 اردیبهشت ماه 1349 در خانواده ای متدين و مسلمان در شهرستان ني ريز دیده به جهان گشود . هفت ساله بود که قدم به عرصه علم گذاشت و تحصيلات خود را تا دوره متوسطه در رشته فنی ساخت اتومکانیک در هنرستان گذراند. در همان سال درس را رها کرد و به جبهه رفت .
"اکبر" چهار بار به جبهه اعزام شد و در هر اعزام اغلب بدون خبر خانواده مي رفت و بعد نامه مي نوشت که در جبهه است . زماني که از جبهه بر مي گشت ، ارتباطش با بسيج قطع نمي شد . او فردی صبور، آرام، موقر و مؤدب ، احترام و تواضع در برابر بزرگتران از ديگر خصوصيات اخلاقی او بود . اهل محل او را به عنوان يک فرد بسيجي و حزب اللهی فعال مي شناختند . اکبر در عملياتهاي کربلاي 3 ، کربلاي 4، کربلاي 5 و خط پدافندي غرب در لشکر 19 فجر توفيق حضور داشت .


ماموریتی برای زمینی ها
شهید "ربیعی" در وصیت نامه خود می نویسد: دوستانم، عزيزانم، امام را تنها نگذاريد اين پيام همه شهدا است. اين زندگى چند روزه را بر زندگى ابدى ترجيح ندهيد. از خدا معذرت بخواهيم بخاطر آن همه خدمتهاى ناخالصانه و رياكارانه اى كه شايد داشته ايم، اى انسانها شما مأموريت داريد، شما ازطرف خدا فرستاده شده ايد. براى انجام مأموريت جان شما كالاى همراه با مأموريت شما است در اين مأموريت، مفت اين جان را از دست ندهيد و هميشه و هميشه در حال انتظار به سر ببريد. همچنانكه مولاى على فرمودند كه اگر نبود عشق به شهادت هرگز حاضر نبودم يك لحظه روى زمين باشم.
وی در دفتر خاطرات خود می نویسد: حسين هم ديروز در تاريخ 9 فروردین 1365 به خط مقدم جبهه اعزام شدند و حاج خليل داودي به من و بچه ها مي گفت که حتما تو با برادرت شهيد مي شويد و من براين باور عقيده ندارم و خودم مي فهمم و مي دانم که کس يا فرد گنهکار اصلاً در موقع حمله شهيد نمي شود و يک کمي از پوست دستشان هم کنده نمي شود کسي شهيد مي شود که خالصانه به جبهه آمده باشد و درون و قلب آن هم پاک و تميز باشد نه مثل من که درون و قلبم همه آکنده از گناه است و همه آنها سياه است.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس