ریاست گریز و مسئولیت پذیر بود
دوشنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۲۴
نوید شاهد - همسر شهید "عبدالله اسکندری" در خاطره ای می گوید: «سال 85-86 پیشنهاد مدیرکل بنیاد شهید و امورایثارگران فارس را به او دادند. اما حاجی در ابتدا این پیشنهاد را رد کرد و می گفت و...» متن کامل خاطره این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.
به گزارش نوید شاهد فارس، سردار شهید حاج "عبدالله اسکندری" 15 فروردین 1337 در محله قصرالدشت شیراز دیده به جهان گشود. با شروع درگیری ها در کردستان داوطلبانه پس از آموزش مختصر به غرب اعزام شد. با آغاز جنگ تحمیلی خود را به جبهه های جنوب رساند و در عملیاتهای خیبر، والفجر8، کربلای1 ، 3 ، 4 ، 5 ، 8، عملیات والفجر10 ، عملیات بیت المقدس4و 7 با سمت های جانشین رئیس ستاد تیپ الهادی4، رئیس ستاد تیپ الهادی4، جانشین فرماندهی تیپ مهندسی حضور داشت.
شهید عبدالله اسکندری آرزویش شهادت بود و سر انجام یکم خرداد ماه 1393 در حین ماموریت بر اثر اصابت گلوله ی تک تیرانداز داعشی به شهادت رسید و به جمع شهدای مدافع حرم پیوست.
شهید عبدالله اسکندری آرزویش شهادت بود و سر انجام یکم خرداد ماه 1393 در حین ماموریت بر اثر اصابت گلوله ی تک تیرانداز داعشی به شهادت رسید و به جمع شهدای مدافع حرم پیوست.
متن خاطره:
همسر شهید در خاطره ای می گوید: سال 85-86 پیشنهاد مدیرکل بنیاد شهید و امورایثارگران فارس را به او دادند. اما حاجی در ابتدا این پیشنهاد را رد کرد و می گفت واهمه از این دارم که نتوانم این مسئولیت را به خوبی انجام دهم. بنابر اصرار دوستان، پذیرفت.
یکی از دوستان جمله زیبایی را وصفش می گفت: «ایشان ریاست گریز و مسئولیت پذیر بودند.»حاجی می گفت: در طول این سالها هیچگاه راحتی و محل خدمتم را در نظر نگرفتم. همیشه از مافوقم دستور می گرفتم و دوست نداشتم مسئولیتی داشته باشم ولی وقتی مسئولیتی را هم می پذیرفتم به نحو احسن انجام می دادم.
اوایل خدمتش در بنیاد شهید بود. عصر هاکه به خانه می آمد خیلی خسته بود.
یک روز به او گفتم: اگر با این وضع بخواهید ادامه دهید به زودی مریض می شوید و جسم مریض به طبع نمی تواند این کارها را انجام بدهد.
در جواب گفت: این مسئولیت مدت زمان کمی است که به من واگذار شده و به زودی به اتمام میرسد. من نمی خواهم در روز قیامت جوابگوی کسی باشم. شاید در این یکی دو ساعتی که اضافه کار می کنم، خداوند توفیقی بدهد تا بتوانم گره از کار کسی باز کنم و در آن موقع شرمنده هیچ کس نشوم.
در جواب گفت: این مسئولیت مدت زمان کمی است که به من واگذار شده و به زودی به اتمام میرسد. من نمی خواهم در روز قیامت جوابگوی کسی باشم. شاید در این یکی دو ساعتی که اضافه کار می کنم، خداوند توفیقی بدهد تا بتوانم گره از کار کسی باز کنم و در آن موقع شرمنده هیچ کس نشوم.
انتهای متن/
منبع: مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
