جام ملی شهدا
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید «محمدحسين جانبازی» 25 فروردین سال 1339 در روستای ماصرم سفلی از توابع کوهمره‌سرخی دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و دوران تحصیلی را تا مقطع دیپلم با موفقیت پشت سرگذاشت. سال 1359 در دانشسرای تربيت معلم ثبت نام کرد و سپس بعنوان معلم در مناطق محروم و عشاير مشغول خدمت شد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد و سرانجام 27 اردیبهشت 1360 در جبهه‌ی شرهانی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد.
متن خاطره «3» : جام ملی شهدا
بسمه تعالی شیراز - ماصرم سفلی. امروز ساعت هشت صبح از مورجان به طرف ماصرم حرکت کردیم همسفرهای ما دادالله و زنش بود و دیگر صدری و مهری بودند و خواجه حسین و زن عمو علی مدد بود در نزدیکی بیگدانه عمو آقا جان و برادر حسن سلطانی را دیدیم و حال و احوالی کردیم و به طرف ماصرم حرکت کردیم. ساعت یک بعدازظهر به ماصرم رسیدیم.
الآن ظهر است و می خواهیم ناهار بخوریم بعدازظهر اراض و حشمت و فریبرز به منزل ما آمدند و ساعتی نشستیم و بعد سهراب آمد و گفت که مادر محمدحسین حالش بد است چون او مریض بود و امکان مرگ داشت لذا بلند شدیم و رفتیم آنجا حالش خیلی بد بود و همه اهالی محل دورش جمع بودند و یوسف و عمو حاجت هم از مورجان پیاده آمده بودند.
ساعتی نشستیم و بحث‌هایی شد از جمله راجع به شرکت تعاونی و سیگار بحث شد که بعضی‌ها حرف‌های بیجا می‌زدند که لازم نبود ما بنشینیم و دیگر بلند شدیم و به طرف خانه آمدیم و چراغ توری که خراب بود با همکاری سهراب و حسینعلی درستش کردیم و آن را روشن کردیم و شام را صرف کردیم و ساعتی هم نشستیم و بعد برای خواب رفتیم محمد حسین جانبازی سوم فروردین 1362 والسلام.
امروز پس از خواب و صرف صبحانه به دیدار مادر محمدحسین شجاعی که مریض بود رفتیم و نشستیم و صحبت‌های زیادی راجع به موضوعات زیادی شد و هر کدام دارویی را برای مریض پیشنهاد کردند. عمو نور محمد و عیدی و محمد حسین و صمد و برفی و عمو حاجت و محمدمهدی و یوسف و چند نفر دیگر در خانه محمدحسین حاضر بودند بعد از آن از خانه بیرون آمدیم و با باسکولی که در حیاط بود خود را وزن کردیم و بعد از آن برای ظهر به خانه آمدیم و ناهار خوردیم و بعدازظهر هم به بازی فوتبال رفته و تمرین کردیم برای فردا که با تیم شهید شاهین از روستای بنگر مسابقه داشتیم که خیلی پا و کمرمان درد گرفت که برگ مورد روی آتش ریخته و خودمان را روی دود گرفتیم که کمی درد کمر و پا تسکین یافت. محمد حسین جانبازی والسلام 4 اسفند 1362.
انتهای متن/
