تماس با عزیزانم، بزرگترین دلخوشی‌ام
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «هوشنگ رستمی» چهارم خرداد سال 1319 در خرم‌آباد لرستان دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته علوم و فنون نظامی گذراند. اردیبهشت سال 1344 به استخدام ارتش درآمد. پس از سپری نمودن دوره‌های آموزشی، داوطلبانه به تيپ 55 هوابرد شيراز منتقل شد. سال 1357 با شروع درگیری در کردستان خود را به جبهه غرب رساند و تا پایان جنگ حضور مستمر در جبهه داشت. وی سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت 20 آذر سال 1369 در حین پاکسازی ميدان مين بر اثر انفجار مين به شهادت رسید. پیکر پاکش در بهشت رضا خرم آباد به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید: تماس با عزیزانم، بزرگترین دلخوشی‌ام / قسمت «28»
قسمت «27» خاطره خودنوشت شهید «هوشنگ رستمی» :
شب دوازدهم اسفندماه 1359 . ديد در اين شب آن قدر محدود است که تا فاصله چند قدمی را بيشتر نمی‌توان ديد و ريزش برف ادامه داد ولی نه به صورت ممتد و يکنواخت، بلکه به صورت گاهی دانه‌های ريز و گاهگاهی نيز ريزش آن قطع می‌شود، ولی بعد از چند لحظه مجدداً ريزش برف شروع می‌گردد و مقدار قابل ملاحظه‌ای نيز برف باريده است. گرچه انتظار داشتم از بهمن به بعد هوا مساعدتر شود، ولی متاسفانه وضع هوا خيلی خراب و متغير است؛ همانطوری که گفته‌ام هوای اين منطقه تابع قوانين جوی صحيحی نيست.
روز 12 اسفندماه 1359 هوا به شدت خراب است؛ سرما همواره با برف ريز و باد با هم می‌تازند؛ سفارش لازم برای ديده بانی و هوشياری ديده‌بان‌ها تذکر گرديد. ديد محدود بوده و برف شب قبل به وسيله باد در جاهای گود انباشته شده بود، توقف در بيرون خيلی مشکل بود، زيرا سرما طاقت فرسا بود.
شب 13 اسفندماه 1359 آسمان ابری است و هوا هم کاملاً سرد ولی ريزش برف کم شده است و فکر می‌کنم که تا صبح فردا وضع به همين شکل باشد و احتمالاً گاهگاهی ريزش برف وجود داشته باشد. فردا به پادگان خواهم رفت تا برای اولين بار با بچه‌ها تماس بگيرم و اين برای من بزرگترين شادی بود، زيرا بعد از 5 ماه صدای عزيزان خود را می‌شنيدم، اميدوارم که اشکالی از نظر ارتباط به وجود نيايد.
انتهای متن/
