شهادت برادر بزرگتر

کاووس پيش از رسیدن به سن تکلیف به راز و نياز با خدا می پرداخت و سرشار از هوش و ذکاوت بود و با قرآن انس داشت .
کاووس ياوری براي خانواده در حل مشکلات زندگی بود او در تعطيلات تابستانی در گرمای طاقت فرسا پا به پاي پدر به کار در کوره آجر پزي مشغول مي شد . سال 61 داوطلبانه به خدمت مقدس سربازي رفت و مشتاقانه به حراست از دستاوردهاي انقلاب پرداخت ، پس از طي دوره آموزشي در پادگان ژاندارمري جهرم به جبهه هاي حق عليه باطل عزيمت نمود و مدت 9 ماه در جبهه های حق عليه باطل با دست نشاندگان استکبار به مبارزه پرداخت.
برادرش می گوید: چند روزی به آخرین امتحانات مانده بود تا دیپلم را بگیرد. رو به من گفت قصد رفتن به جبهه را نداری. اگر می خواهی بروی به مادر چیزی نگو که مانع رفتنت شود. چند روز بعد دور از چشم پدر و مادر وسایلم را جمع کردم و به پایگاه بسیجیان فسا رفتم.
پس از دو روز در استان هرمزگان پادگان بندر عباس مستقر شدیم حدود یک ماه در آن پادگان بودم که دیدم مادر و عمو و دایی ام آمده اند جلوی پادگان پس از چند دقیقه از بلند گو مرا صدا زدند . به نزد مادرم رفتم. با اصرار مرا برگرداند. وقتی به خانه برگشتم کاووس گفت: من مادر را فرستادم. علت را پرسیم گفت: هرچه فکر کردم دیدم درست نیست منی که برادر بزرگتر این خانه هستم به جبهه نروم و تو که کوچکتری بروی و اگر قرار است از این خانه کسی به شهادت برسد آن من هستم...
   يکي از همرزمانش می گوید: در 23 آذر سال 1364 که در دهلران ارتفاعات بيات بودیم کاووس در حال وضو گرفتن برای انجام فريضه الهي نماز در کنار تانکر آب از ناحيه پهلو به وسيله ترکش خمپاره به شهادت رسید .
پیکر پاکش در شهرستان فسا روستای میانده به  خاک سپرده شد.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس