بچه ها را در نور رعد و برق می دیدم

عراقی ها پشت سرمان بودند
 هوا تاريک شده بود برگشتيم به سنگر ولی از بچه ها خبری نبود همه رفته بودند و ما سه نفر مانده بوديم. باران به شدت می باريد. چند موشک آر پي جی در بين راه افتاده بود. آنها را برداشتيم و بعد آمديم کنار سنگر نگاه کرديم از بچه ها هيچ خبری نبود. آنها بدون اطلاع ما رفته بودند. معلوم نبود چه مسافتی از ما فاصله دارند. هر لحظه نيروهای عراقی نزديکتر می شدند ، از وضع منطقه هيچ آشنائی نداشتم و فقط می دانستم که اين رودخانه تا سوسنگرد ادامه دارد. با ترس و وحشت فوق العاده کناره رودخانه را مي پيموديم ، بارهايمان سنگين بود هر چيز با ارزشی را که می ديديم بالا اجبار آن را بر خود می کشديم. من خودم آر پي جي با کوله موشک و يک کوله پشتی از وسائل شخصی و يک کيف از وسائل بچه ها و يک گونی از جيره روزانه که کسی آنرا نياورده بود حمل می کردم. زانوهايم سستي گرفته بود و راه رفتن را برايم دشوار جلوه می داد.



به سمت سوسنگرد
 بهروز بازيار بی سيم چی بود، چند بار هم سر بهروز داد زدم. بعد با هم به طرف سوسنگرد راه افتاديم. هر لحظه شدت باران زيادتر می شد و راه رفتن دشوارتر. تمام بچه ها هر کدام بيش از ده بار زمين خورده بودند خودم آنقدر به زمين خوردم که عقب آر پي جی ام تا نزديک ماشه پر از گل شده بود. ساعت دو بعد از نيمه شب بود. بيش از 5 ساعت پياده روی کرده بوديم و تازه به نيمه های راه رسيده بوديم. به يک روستا نزديک شديم. بعد همه رفتيم داخل يک خانه از آب باران تمام کف اتاق آب گرفته بود در يکی از اتاق ها خانه پيرمردی نشسته بود با ورود به خانه اش سر و صدای زيادی راه انداخت. داد می زد برويد بيرون. از جريان اطلاع نداشت و از زبان فارسی هم هيچ متوجه نمی شد. من رفتم داخل اتاق منقل آتش روبرويش بود و يک فانوس کم نور هم بالای سرش روشن بود. سلام کردم با سر اشاره کرد بعد به او گفتم زهير ( عربها به مردم مي گويند ) ان الجيش الاسلام . هر چه بيشتر فرياد می زديم و تعريف مي کرديم کمتر نتيجه می گرفتيم نماز مغرب و عشا هم قضا شده بود بعد مقداری پول جمع کرديم و به او داديم و شب را صبح کرديم.

گودال آب